Λέγοντες χθες εννοούμε το παρελθόν. Εννοούμε την ιστορική διαδρομή, που ακολούθησε η Ελλάς από της εμφανίσεώς της, ως εθνική οντότητα, μέχρι να φτάσει στο σήμερα. Η Ελλάς, είτε ως πόλεις-κράτη, είτε με τις Αμφικτιονίες της, είτε ως ενιαία δύναμη, παρουσιάζεται στο προσκήνιο της ιστορίας πάντοτε με ανεπτυγμένο πολιτισμό.
Το σήμερα αναφέρεται στην εποχή που ζούμε. Αναφέρεται στο παρόν, σε ό,τι βιώνουμε καθημερινά. Τι είναι η Ελλάς σήμερα; Ποια είναι η θέση της στην Ευρώπη, και στον κόσμο;
Tο αύριο είναι το μέλλον. Τι προοπτικές δημιουργούμε σήμερα για το αύριο της Ελλάδος. Επιλέξαμε αυτό το θέμα σήμερα για να επισημάνουμε ποιοί είμασταν, ποιοί είμαστε, ποιοί θα γίνουμε. Και πρέπει να καταλήξουμε στο τι πρέπει να κάνουμε για να βελτιώσουμε την παρουσία μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, γιατί έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα, ότι η Ελλάς φαίνεται πως έχει θεϊκή εντολή να γράφει την ιστορία της ανθρωπότητος, είτε φωτίζοντάς τη με το παρελθόν της, είτε χαράσσοντας το παρόν, είτε δημιουργώντας τις προοπτικές του μέλλοντος.
Ποιό ήταν, λοιπόν, το χθες της Ελλάδος; Η Ελλάδα του χθες ήταν η διαφεντεύτρα του κόσμου ολόκληρου. Ελλάδα ήταν «ο συστελλόμενος κόσμος και κόσμος ήταν η διαστελλομένη Ελλάς». Δεν υπήρξε στην ιστορία Έλλην σε πρωτόγονη και ημιάγρια κατάσταση. Καθήκον της η Ελλάς θεωρούσε τον εξανθρωπισμό των ημιαγρίων φυλών. Ως υποχρέωσή της καθόρισε τον εκχριστιανισμό των βαρβάρων. Δίδαξε τους ανθρώπους να σέβονται και να δημιουργούν. Διέδωσε τον πολιτισμό και έδωσε τα πρότυπα της δημιουργίας πολιτισμένων κοινωνιών. Διέλυσε τις αγέλες των ημιαγρίων και τους έμαθε να ζουν σε οργανωμένες κοινωνίες και να αναπτύσσουν τον πολιτισμό τους. Ανέλαβε να διαδώσει στον κόσμο τον ανθρωπισμό της Χριστιανικής θρησκείας. Να ανάψει τους πυρσούς της επιστήμης σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και να καταυγάσει την οικουμένη, προτρέποντας τον ίδιο το Χριστό, που το περίμενε, να αναφωνήσει κατά τη συνάντησή του με τους Έλληνες, εκείνη την μεγάλη πιστοποίηση: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου. Ελλάς γάρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα θείον ηκριβωμένον,λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην».
Δηλαδή, «έχει έλθει η ώρα να δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου, (ο ίδιος ο Θεός). Διότι μόνη η Ελλάς γεννά ανθρώπους, ως Ουράνιο φυτό και βλάστημα (γέννημα) Θεού εξακριβωμένο, που γεννά λογική σκέψη και κάνει δική της την επιστήμη».
Έδειξε ο ίδιος ο θεός της πίστεώς μας την κατεύθυνση που είναι έξ ανωτέρου καθήκοντος υποχρεωμένη η Ελλάς να ακολουθήσει. Και η Ελλάς ανταποκρίθηκε σ’ αυτό το θεϊκό πρόσταγμα και το χθες, της Ελλάδος υπήρξε ηγεμονικό. Υπήρξε ο φωτοδότης της ανθρωπότητας, που διέλυσε τα σκοτάδια της βαρβαρότητας και οδηγεί στον κόσμο στο φως της δημιουργίας.
Το χθες παρέδωσε στο σήμερα τους θησαυρούς της γνώσεως και το σήμερα ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για να συνεχίσει τη δημιουργική του πορεία προς τη θέωση, προς την τελειότητα.
Ας δούμε όμως τι έκανε αυτούς τους θησαυρούς που παρέλαβε από το χθες η Ελλάς και πώς τους διαχειρίστηκε. Οι προοπτικές ήταν καλές και φαίνονταν ότι κάτι καλύτερο θα ξημέρωνε για την ανθρωπότητα. Όμως οι προσδοκίες διαψεύστηκαν και ένας αρμαγεδώνας σάρωσε την Ευρώπη κυρίως, αλλά δεν άφησε αλώβητο και τον υπόλοιπο κόσμο. Και η Ελλάς στο κέντρο του τυφώνα. Ο κομμουνισμός, η «πνευματική ψώρα» κατά τον Νίκο Καζαντζάκη, («400 γράμματα προς Πρεβελάκη»), μόλυνε την ανθρωπότητα από τη μία άκρη μέχρι την άλλη και ο κόσμος έψαχνε για το φάρμακο εναντίον αυτής της μόλυνσης. Έτσι ξεπήδησαν ο φασισμός, ο ναζισμός, ο φαλαγγισμός και πολλές άλλες προσπάθειες ιδεολογικών ρευμάτων για να καταπολεμήσουν τη μεγάλη μόλυνση του κομμουνισμού. Το σήμερα της Ελλάδος κυριαρχήθηκε από την προσπάθειά της να αντιμετωπίσει την πρωτόγνωρη ασθένεια του κομμουνισμού και ο κόσμος χωρίστηκε σ’ Ανατολή και Δύση. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι πέρασαν πάνω από το κορμί της Ευρώπης και άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους. Χάθηκαν οι θησαυροί της κληρονομιάς που μας άφησε το χθες και κυριάρχησαν καταστάσεις και δοξασίες έξω από τα ελληνικά δεδομένα. Η Πρόοδος έγινε εκφυλισμός. Οι αξίες και τα ιδανικά της ζωής λοιδωρήθηκαν και χλευάστηκαν από την ίδια τη μήτρα που τα γέννησε, από την Ελλάδα. Ο θεϊκός προορισμός της Ελλάδος ξεχάστηκε και η παρακμή της κοινωνίας θεωρήθηκε κυριαρχία της ελευθερίας και πρόοδος. Ισότητα και Ελευθερία έχασαν την ισορροπία τους στη λειτουργία της κοινωνίας, στοιχείο που είναι απαραίτητο για την ομαλή πορεία προς την πρόοδο. Κυριάρχησαν πότε η μία, η ισότητα, με αποτέλεσμα να ισοπεδωθούν όλα προς τα κάτω, και πότε η άλλη, η ελευθερία, με αποτέλεσμα η ασυδοσία να θεριέψει και να ανατραπεί η αρμονική σχέση ισότητας και ελευθερίας. Και όλο αυτό το ανακάτεμα σκέψεων, ιδεολογιών, δράσεων εκτός λογικής, καταδίκης αξιών και ιδανικών, προσπάθειας επικρατήσεως της αθεΐας, υπήρξαν τα γεννήματα και τα αποτελέσματα της κομμουνιστικής εισβολής στη σκέψη των ανθρώπων. Η Ελλάς γεύτηκε με πολύ μεγάλο τίμημα αυτή την αναταραχή της ανθρωπότητας και το σήμερα βιώνεται με μεγάλες αντιφάσεις, ψάχνοντας η Ελλάδα να βρει το δρόμο της στο τρικυμισμένο κόσμο. Από ηγεμονεύουσα δύναμη έγινε ζήτουλας, εκλιπαρώντας συμπαράσταση από αυτούς που μέχρι το σήμερα δάνειζε πνεύμα και επιστήμη. Και η αιτία δεν είναι άλλη από την επιδρομή της μολυσματικής νόσου του κομμουνισμού, με τις ποικιλώνυμες μεταλλάξεις της. Η προσπάθεια του σήμερα στρέφεται στην αντιμετώπιση αυτής της νόσου, με πρωταγωνιστές εκείνες τις χώρες που έζησαν κάτω από την επίδρασή της. Αυτές πρωταγωνιστούν στον αγώνα απαλλαγής τους από τη μόλυνση αυτή και ζητούν από τον υπόλοιπο κόσμο να τις συνδράμουν στην προσπάθεια τους.
Η Ελλάς του σήμερα πλήρωσε και ακόμα συνεχίζει να πληρώνει βαρύ το τίμημα της απαλλαγής της από τη μόλυνση του κομμουνισμού και της αριστεροκρατίας.
Και το αύριο; Ποιό θα είναι το αύριο για την Ελλάδα; με τί προοπτικές θα ξεκινήσει το αύριο της Ελλάδος; τί εφόδια μπορεί να δώσει το άρρωστο σήμερα; πού θα αναζητήσει τη γιατρειά της η Ελλάς;
Πιστεύουμε πως η θεραπεία της πρέπει να αναζητηθεί στις ρίζες της. Στο παρελθόν της. Να ξαναγευθεί τα νάματα των αειρρόων πηγών του παρελθόντος της. Να ξαναγίνουν οι Έλληνες, Έλληνες. Η επανελλήνιση να κυριαρχήσει σ’ όλες τις εκδηλώσεις της ζωής. Να ξαναστηθούν στα βάθρα τους οι αξίες και τα ιδανικά της Φυλής. Η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια να ξαναβρούν τη θέση του στη ζωή των Ελλήνων για να ξαναλάμψει η Ρομφαία της κάθαρσης για να ξαναπάρει η Ελλάς τα σκήπτρα της οδηγήτριας χώρας της ανθρωπότητας. Είναι ανάγκη σήμερα να ξαναβρούν οι Έλληνες την ταυτότητά τους που τους έκλεψε ο κομμουνισμός-αριστερισμός-σοσιαλισμός και στη θέση των ονομάτων έβαλε αριθμούς. Η οικογένεια έγινε Γονέας Α’ και Γονέας Β’. Έσβησε η μάνα και ο πατέρας.
Η Ελλάδα έγινε η δέκατη χώρα της Ευρώπης, ή η εικοστή ογδόη. Το έθνος κηρύχθηκε απαγορευμένη λέξη από την ελληνική γραμματεία. Και η Ελλάδα πορεύεται προς το αύριο, χωρίς σκοπό, χωρίς όραμα, χωρίς προοπτική δημιουργίας. Ο μηδενισμός, προ των πυλών, καραδοκεί και αν εμείς οι Έλληνες δεν αγωνισθούμε να ξανααποκτήσουμε την ταυτότητά μας, αυτή που μας ανήκει και μας έχει δοθεί άνωθεν, το αύριο φαντάζει ζοφερό. Και θα επαληθευθεί ο Λίβιγκστον που ισχυρίζεται ότι «απόκειται στους Έλληνες να μας σώσουν ή να μας καταστρέψουν». Οι Έλληνες οφείλουν να ξανά γράψουν στις πλάστρες του Γένους φωτιές και να σαλπίσουν τον παιάνα της Επανελλήνισις

«Έλληνες η Ελλάδα μας ενώνει δεν μας χωρίζει τίποτε».

Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδόσεις Ήλεκτρον
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ