Στις εκλογές της Τουρκίας της 14ης Μαΐου 2023 για την ανάδειξη Προέδρου Δημοκρατίας, είδαμε να διαψεύδονται οι δημοσκοπήσεις, που έδειχναν επικράτηση της Ενωμένης Αντιπολίτευσης, έστω και με μικρή διαφορά, από τον πρώτο γύρο των εκλογών. Ο Ερντογάν όμως, πολύ έμπειρος πολιτικός, ένας από τους μακροβιότερους ηγέτες κρατών, δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.
Αν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τη στρατηγική που ακολούθησε ο Ερντογάν κατά την προεκλογική περίοδο, θα διαπιστώσουμε ότι στόχευσε στο θυμικό των Τούρκων ψηφοφόρων. Αδιαφόρησε τελείως για το τι έλεγαν οι αντίπαλοί του και επικεντρώθηκε στο να κινητοποιήσει την υπερηφάνεια του τουρκικού λαού, παρουσιάζοντας τα επιτεύγματα της Τουρκίας, κυρίως στην πολεμική βιομηχανία και τεχνολογία με το αεροπλανοελικοπτεροφόρο, που το έβαλε να περιπολεί από τον Εύξεινο Πόντο μέχρι το Αιγαίο, με το πολεμικό του αεροπλάνο που φιλοδοξεί ακόμη και να ξεπεράσει τα αμερικανικά F-35 και F-16 Viper, ακόμη και τη νέα φρεγάτα που είναι στα σκαριά. Έδειξε στους Τούρκους ψηφοφόρους ότι οι θυσίες που τους αναγκάζει να υποστούν, δεν πήγαν χαμένες. Τους έδειξε χειροπιαστά επιτεύγματα και όχι μελλοντικά σχέδια.
Απέναντί του η συνασπισμένη αντιπολίτευση τι προέβαλε; Επικεντρώθηκε στον πολιτικό της λόγο, στα βιοτικά προβλήματα του τουρκικού λαού, στο «κρεμμύδι» και την «πατάτα», στην ακρίβεια και τον πληθωρισμό, πιστεύοντας πως έτσι θα επικρατήσουν οι βιοτικές ανάγκες της εθνικής υπερηφάνειας.
Ο Ερντογάν προσπάθησε και το πέτυχε να δώσει την εικόνα ηγέτη που θέλει να εξυψώσει τον τουρκικό λαό στα μάτια όλου του κόσμου και να κάνει την Τουρκία ρυθμιστική δύναμη στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Προσπάθησε και πέτυχε να πείσει τους Τούρκους πολίτες ότι μόνον αυτός είναι ο ηγέτης που χρειαζόταν η Τουρκία. Τον ακούσαμε πολλές φορές να μιλάει στις τηλεοράσεις λέγοντας «ο λαός μου» και αυτό είχε άμεση ανταπόκριση από τον τουρκικό λαό, γιατί μια ολόκληρη γενιά γεννήθηκε και ανδρώθηκε στην Τουρκία γνωρίζοντας ως αδιαφιλονίκητο ηγέτης της, τον Ερντογάν. Έγινε «ένα» με τον τουρκικό λαό, μοιράζοντας μάλιστα πολλές φορές «χαρτζιλίκι» στα μικρά παιδιά, ως άμεσος συγγενής τους, ως πνευματικός τους πατέρας, ως νονός τους. Έτσι οι Τούρκοι ψηφοφόροι πείστηκαν ότι μόνον ο Ερντογάν μπορεί να αλλάξει τη μοίρα τους, στοχεύοντας στα μεγάλα και στα υψηλά, στη μεγαλοσύνη και την ισχύ του τουρκικού έθνους και όχι στη διαχείριση της μιζέριας τους.
Αδιαφόρησε τελείως για τις βιοτικές ανάγκες του τουρκικού λαού και προέβαλε τα «άρματα» τους εξοπλισμούς του Στρατού, που ισχυροποιούν το κράτος και το καθιστούν ικανό να προβάλλεται στο διεθνές περιβάλλον.
Έγινε ένα με τον τουρκικό λαό, με τα «άσματα» τραγουδώντας μαζί του, ώστε να τον θεωρήσουν δικό τους άνθρωπο, που ενδιαφέρεται για το δικό τους καλό, πείθοντάς τους ότι μόνον με αυτόν μπροστάρη και οδηγό, μπορεί να μεγαλουργήσει το τουρκικό Έθνος.
Εκμεταλλεύθηκε άριστα ο Ερντογάν το ενοποιητικό στοιχείο της Μωαμεθανικής Θρησκείας, δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα με την προσήλωσή του, στους θρησκευτικούς κανόνες των μουσουλμάνων. Έτσι ο Ερντογάν, κινητοποιώντας και στοχεύοντας στην ψυχή των Τούρκων ψηφοφόρων και όχι το στομάχι τους, κατόρθωσε να επιβληθεί των αντιπάλων του και να φθάσει πάρα πολύ κοντά στη νίκη του από τον πρώτο κιόλας γύρο, ανατρέποντας όλες τις δημοσκοπικές μετρήσεις.
Οι αντίπαλοι του Ερντογάν στις εκλογές της 14ης Μαΐου, όλη η συνασπισμένη αντιπολίτευση, όλα τα κόμματα που συνασπίστηκαν εναντίον του, δεν προέβαλαν ένα μεγάλο ιδανικό, που να στοχεύει στην υπερηφάνεια του τουρκικού λαού, να κινητοποιεί την ψυχή του, αλλά περιορίστηκαν στην προβολή της μιζέριας του, ως απότοκο της κακής διαχείρισης του Ερντογάν. Εστίασαν στην κακή διαχείριση της εξουσίας του Τούρκου Προέδρου, που δεν έπεισε τους ψηφοφόρους ότι αυτό ήταν ικανό να ανατρέψει ένα καθεστώς υπερεικοσαετούς διακυβέρνησης της χώρας από τον ίδιο ηγέτη.
Φαίνεται ότι ο Ερντογάν έχει μελετήσει σε βάθος τους Αρχαίους Έλληνες και πώς προετοίμαζαν τον στρατό τους για μάχη. Πέρα από τους εξοπλισμούς και τα ανάλογα κάθε φορά σχέδια («σάρισες», «λοξή φάλαγγα» κ.λπ.) χρησιμοποιούσαν παιάνες, πολεμικά άσματα ώστε να ανεβάζουν το ηθικό των μαχητών τους. «Άρματα και Άσματα» χρησιμοποιούσαν στις μάχες που έδιναν και είχαν τα λαμπρά τους αποτελέσματα. Αυτά χρησιμοποίησε ο Ερντογάν στη μάχη που έδωσε για την επιβίωσή του και πέτυχε. Δεν έτυχε να κερδίσει, αλλά πέτυχε να κερδίσει. Και όσο οι αντίπαλοί του θα ασχολούνται να προβάλουν τα γήινα και τις βιοτικές ανάγκες του τουρκικού λαού, όσο αγωνίζονται να αναδείξουν τη σημερινή πραγματικότητα της πτωχευτικής πορείας του τουρκικού κράτους, ο Ερντογάν θα μιλάει για τουρκικούς δορυφόρους που θα στέλνουν μηνύματα υπεροχής και θα κάνουν τους Τούρκους υπερήφανους.
Η προβολή της μιζέριας δεν κινητοποιεί τους ψηφοφόρους. Δεν αγγίζει την ψυχή τους, ώστε να τους οδηγήσει σε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Απαιτούνται υψηλές στοχεύσεις και ιδανικά που να συγκινούν τις μάζες και όχι να τους θυμίζουν την κακομοιριά τους. Το σημερινό χρονογραφικό σχόλιό μας, δεν είχε σκοπό να σχολιάσει τις τουρκικές εκλογές, αλλά να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο κερδίζονται οι μάχες, οι όποιες μάχες, ακόμα και οι πολιτικές.
Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδότης Ήλεκτρον
Επικεφαλής Κ.Υ.Μ.Α Ελληνισμού
Γ.Γ Φωνή Λογικής Αφροδίτη Λατινοπούλου
