Αυτό διακηρύσσεται συνεχώς από τους πολιτικούς μας εξουσιαστές τόσο της κυβερνώσης παρατάξεως, όσο και της αντιπολιτεύσεως, κάθε φορά που κάποιο περιστατικό της νύχτας κυρίως, αλλά και της ημέρας, έρχεται να μας βεβαιώσει για το εντελώς αντίθετο. Ζούμε τον τελευταίο καιρό την έντονη πτωτική πορεία της δημοκρατίας και της κοινωνίας και οι διακηρύξεις περί μη εκβιασμού και εκφοβισμού της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης πέφτουν στο κενό και η κοινωνία με τους θεσμούς της ζουν καθημερινά και το φόβο και τον εκβιασμό.
Ο Πλάτων στο μνημειώδες έργο του «πολιτεία» καταγράφοντας την πτωτική διαδικασία της δημοκρατίας και της λειτουργίας της κοινωνίας, συνοψίζει σε πέντε ενότητες που διαμορφώνουν αυτή την πτωτική διαδικασία και είναι οι κατωτέρω:
α. Η άμετρος ανοχή.
Η κοινωνία εκδηλώνει επιείκεια προς τους εγκληματίες, αδιαφορία για την προσωπική ιστορία των πολιτικών και εκτίμηση προς τους λαοκαπήλους.
β. Η γενική διάλυση.
Ο πατέρας γίνεται όμοιος με τα παιδιά του και φοβείται τους υιούς του, ο υιός θεωρεί τον εαυτό του ίσον προς τον πατέρα του και ούτε εντρέπεται ούτε φοβείται τους γονείς, ο δάσκαλος φοβείται και περιποιείται τους μαθητές και οι μαθητές δε δίνουν καμίαν σημασίαν.
γ. Ο αλλοπροσαλλισμός των νέων.
Ο νέος περνά την ημέρα του ικανοποιώντας την πρώτη επιθυμία που θα τον καταλάβει, δεν έχει καμία τάξη στην ζωή του και ούτε αισθάνεται την ανάγκη να στεναχωρηθεί για τίποτε.
δ. Η κατακρίμνηση των αξιών.
Επικρατούν στην ψυχή του νέου ψευδείς κρίσεις και επιπόλαιες και αλαζονικές δοξασίες. Η εντροπή ονομάζεται βλακεία, η σωφροσύνη αποκαλείται ανανδρία η ολιγάρκεια προστυχιά, η αναρχία ελευθερία, η ακολασία μεγαλοπρέπεια και η αναίδεια ανδρεία.
ε. Η υποταγή στα πλήθη.
Η απληστία της ελευθερίας οδηγεί στην κατάπτωση της δημοκρατίας, γιατί οι άρχοντες αν δεν υποχωρούν συνεχώς κατηγορούνται ως ολιγαρχικοί και όσοι από τους πολίτες εξακολουθούν να υπακούουν στους άρχοντες, προπηλακίζονται ως εθελόδουλοι. Και συνεχίζει ο Πλάτων. «Όταν όλα αυτά μαζευτούν έχει τόσο χαλάσει η ψυχή των πολιτών, ώστε τελικώς ούτε τους νόμους λογαριάζουν, ούτε δέχονται αφεντικό. Έτσι η υπερβολική ελευθερία οδηγεί και τους ιδιώτες και τα κράτη εις μεγάλην και αγριώτατην δουλείαν…»
Αυτά έγραψε ο Πλάτων προ δυόμιση περίπου χιλιάδων ετών. Μήπως ακριβώς τα ίδια πράγματα συμβαίνουν και σήμερα;
Είναι δυνατόν η κοινωνία των ανθρώπων να επηρεάζεται το ίδιο τότε και σήμερα; και όμως είναι η πραγματικότητα. Προειδοποιούσε τότε ο Πλάτων ότι όταν μαζευτούν όλα αυτά τότε και οι ιδιώτες και τα κράτη οδηγούνται εις μεγάλην και αγριωτάτην δουλείαν. Και πράγματι έχουμε ήδη οδηγηθεί σ’ αυτή τη δουλεία. Ο φόβος επικρατεί στην κοινωνία και τους πολίτες και γίνονται θύματα των ορέξεων μικρών οργανωμένων μειοψηφιών, που επιβάλλουν τη θέλησή τους στις άβουλες πλειοψηφίες. Είναι όμως δυνατόν σήμερα στον 21Ο αιώνα να εκβιάζονται και να εκφοβίζονται η δημοκρατία και η κοινωνία από ασήμαντες μειοψηφίες; Και η ισχύς του κράτους γιατί υπάρχει; ποιος ο ρόλος των δυνάμεων ασφαλείας αν δεν μπορούν να προστατεύσουν τους θεσμούς της κοινωνίας; Αδυνατούν, ή δεν τους επιτρέπουν οι πολιτικοί εξουσιαστές να δρουν, ή και τα δύο;
Και ο φιλήσυχος πολίτης παραμένει ανυπεράσπιστος απέναντι στον εκβιασμό και τον εκφοβισμό της κάθε οργανωμένης δυναμικής ομάδος, που δρα ανενόχλητη και προσπαθεί μόνος του ο κάθε πολίτης να πάρει όποια μέτρα μπορεί για την αυτοπροστασία του. Έτσι όμως διαλύονται οι κοινωνίες των ανθρώπων και η ζούγκλα είναι εδώ.
Παρά τις διακηρύξεις όλων των πολιτικών εξουσιαστών ότι η δημοκρατία δεν εκβιάζεται και η Δικαιοσύνη δεν εκφοβίζεται, αποδεικνύεται σήμερα ότι και η δημοκρατία εκβιάζεται και η δικαιοσύνη εκφοβίζεται, αφού όλες αυτές οι αλήθειες, που έρχονται από πολύ μακριά, έχουν αγνοηθεί και η κοινωνία πορεύεται στο Γολγοθά της.
Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδότης Ήλεκτρον
Επικεφαλής Κ.Υ.Μ.Α Ελληνισμού
Κίνημα Υπέρ Μνήμης Αξιών Ελληνισμού (Κ.Υ.Μ.Α)
