Παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια ότι η παραβατικότητα των νέων ανθρώπων, για να μην πούμε σκληρή εγκληματικότητα, παρουσιάζεται σε όλο και νεότερες ηλικίες. Και όσο περνάει ο καιρός, τόσο χαμηλότερα κατεβαίνει το όριο ηλικίας της εγκληματικότητας, μέχρι που προ ημερών ακούσαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (πού αλλού;), ότι εξάχρονος μαθητής πυροβόλησε τη δασκάλα του!
Αυτό το γεγονός δημιουργεί τεράστια ανησυχία στην κοινωνία και προβληματίζεται για το πώς θα εξελιχθεί αυτό το φαινόμενο και το τι πρέπει να γίνει για να ανακοπεί η πορεία αυτοκαταστροφής της κοινωνίας.
Οι θεσμοί βάλλονται από παντού και οι υπεύθυνοι διαχειριστές της εξουσίας παρακολουθούν ανήμποροι να τιθασεύσουν αυτό το φαινόμενο της αναρχίας και της εγκληματικότητας στις όλο και μικρότερες ηλικίες. Και ερχόμαστε να θυμηθούμε ξανά τον Πλάτωνα, που γράφει στο έργο του «Πολιτεία» τα χαρακτηριστικά της πτωτικής διαδικασίας της Δημοκρατίας και εξηγεί τα φαινόμενα της σημερινής κατάντιας της κοινωνίας μας. Γράφει ο Πλάτων τα εξής:
«… Τα κύρια χαρακτηριστικά της πτωτικής διαδικασίας της Δημοκρατίας είναι πέντε:
α. Η άμετρος ανοχή. Η κοινωνία εκδηλώνει επιείκεια προς τους εγκληματίες, αδιαφορία για την προσωπική ιστορία των πολιτικών και εκτίμηση προς τους λαοκαπήλους.
β. Η γενική διάλυση. Ο πατέρας γίνεται όμοιος με τα παιδιά του και φοβάται τους υιούς του, ο υιός θεωρεί τον εαυτόν του ίσον προς τον πατέρα και ούτε εντρέπεται ούτε φοβείται τους γονείς, ο δάσκαλος φοβάται και περιποιείται τους μαθητές και οι μαθητές δεν δίνουν καμμία σημασία.
γ. Ο αλλοπροσαλισμός των νέων. Ο νέος περνά την ημέρα του ικανοποιώντας την πρώτη επιθυμία που θα τον καταλάβει, δεν έχει καμμία τάξη στη ζωή του και ούτε αισθάνεται την ανάγκη να στενοχωρηθεί για τίποτε.
δ. Η κατακρήμνηση των αξιών. Επικρατούν στην ψυχή του νέου ψευδείς κρίσεις και επιπόλαιες και αλαζονικές δοξασίες. Η ντροπή ονομάζεται βλακεία, η σωφροσύνη αποκαλείται αναρχία, η ολιγάρκεια προστυχιά, η αυθαιρεσία ευπαιδευσία, η αναρχία ελευθερία, η ακολασία μεγαλοπρέπεια και η αναίδεια ανδρεία.
ε. Υποταγή στα πλήθη. Η απληστία της ελευθερίας οδηγεί στην κατάπτωση της δημοκρατίας, γιατί οι άρχοντες, αν δεν υποχωρούν συνεχώς κατηγορούνται ως ολιγαρχικοί και όσοι από τους πολίτες εξακολουθούν να υπακούουν στους άρχοντες προπηλακίζονται ως εθελόδουλοι.
Όταν όλα αυτά μαζευτούν, έχει τόσο χαλάσει η ψυχή των πολιτών, ώστε τελικώς ούτε τους νόμους λογαριάζουν, για να μην έχουν κανένα αφεντικό. Έτσι η υπερβολική ελευθερία οδηγεί και τους ιδιώτες και τα κράτη σε μεγάλη και αγριωτάτη δουλεία…».
Μας λέγει δηλαδή ο Πλάτων ότι όταν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά συντελεστούν, τότε και οι ιδιώτες και τα κράτη, με την υπερβολική ελευθερία που εφαρμόζεται, οδηγούνται σε μεγάλη και αγριωτάτη δουλεία. Φαίνεται πως ήδη βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση και όσο γρηγορότερα το κατανοήσουμε, τόσο το καλύτερο και για την κοινωνία και για τη δημοκρατία.
Παρατηρούμε όμως ότι ο Πλάτων έχει εστιάσει την προσοχή του σε δύο βασικούς θεσμούς της κοινωνίας, που τους θεωρεί διαμορφωτές του χαρακτήρα των νέων ανθρώπων, στον θεσμό της οικογένειας και στον θεσμό της παιδείας.
Πράγματι εκεί διαμορφώνεται ο χαρακτήρας των νέων. Πρώτα η οικογένεια και στη συνέχεια η παιδεία. Όμως η ηγεμονία της αριστεροφροσύνης, που επικράτησε καθολικά την τελευταία πεντηκονταετία στη ζωή της κοινωνίας, αποδυνάμωσε συστηματικά και μεθοδικά και τους δύο αυτούς θεσμούς.
Η οικογένεια έχασε τον ρόλο της, της δημιουργίας χρηστών πολιτών για την κοινωνία και έγινε απλή εταιρεία συνοικούντων προσώπων που όσο εύκολα συγκροτούνται, τόσο εύκολα διαλύονται. Και βλέπουμε σήμερα τα νέα ζευγάρια να συμβιούν συμβατικά, με μια απλή συμβολαιογραφική πράξη και ο κάθε ένας να ακολουθεί τη δική του ξεχωριστή πορεία. Έτσι τα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν σ’ αυτές τις «εταιρείες» δεν έχουν πρότυπα, δεν έχουν ιδανικά, δεν έχουν ηθικούς φραγμούς και ο κάθε επιτήδειος διαφθορέας παιδικών ψυχών, βρίσκει ελεύθερο χώρο να διαπράττει τα εγκλήματά του. Το διαδίκτυο είναι ο συνηθέστερος και καταλληλότερος τρόπος διαφθοράς των νέων παιδιών, που εύκολα κολακεύονται με λόγια και υποσχέσεις μεγαλείων και γίνονται θύματα αδίστακτων κακοποιών της παιδικής ψυχής.
Έρχεται κατόπιν το σχολείο, εκεί στις πρώτες τάξεις της σχολικής εκπαίδευσης, που διαμορφώνεται και ολοκληρώνεται ο χαρακτήρας των παιδιών και μπαίνουν οι βάσεις της δημιουργίας χρηστών πολιτών. Εκεί θα πρέπει να δοθεί η μάχη με τους διαφθορείς. Φαίνεται όμως ότι και εκεί επικρατεί απόλυτα η ηγεμονία της αριστεροφροσύνης που θεοποιεί τα ατομικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες και έτσι τα σχολεία τείνουν να διαμορφώνονται σε εκκολαπτήρια αναρχίας και μηδενισμού των υποχρεώσεων των μαθητών.
Έτσι τα νέα παιδιά γίνονται έρμαια των διαθέσεων του κάθε επιτηδείου και παρασύρονται σε πράξεις ανομίας και παραβατικότητας.
Οι εκάστοτε ιθύνοντες του Υπουργείου της Παιδείας, θα πρέπει να εστιάσουν περισσότερο την προσοχή τους στην κατώτερη εκπαίδευση, στην υποχρεωτική εκπαίδευση, από τα νήπια και τους παιδικούς σταθμούς μέχρι το Γυμνάσιο και να εμπλουτίσουν τα δημοτικά σχολεία με κατάλληλο εκπαιδευτικό προσωπικό, με γνώσεις ψυχολογίας, ώστε να διαπλάθονται σωστοί χαρακτήρες παιδιών με ισορροπημένες ψυχικές και κοινωνικές λειτουργίες, και να μη κινδυνεύουν από τους κινδύνους που κρύβονται στο τόσο πολύ διαδεδομένο διαδίκτυο. Αν εκεί στη βάση της παιδικής ηλικίας, που διαμορφώνονται οι χαρακτήρες, στην οικογένεια αρχικά και στην παιδεία στη συνέχεια, δεν δοθεί η μάχη για την ανακοπή της διαλυτικής πορείας της κοινωνίας, θα θρηνούμε ολοένα και περισσότερο στα συντρίμμια της αυτοκαταστροφής μας. Αυτό μας φωνάζει ο Πλάτων από το βάθος των αιώνων και θα ζούμε σε μια κοινωνία αναρχούμενη και σε μια δημοκρατία αλλοιωμένη, που θα έχει τα χαρακτηριστικά της μεγάλης και αγριωτάτης δουλείας.
Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδότης Ήλεκτρον
Επικεφαλής Κ.ΥΜ.Α Ελληνισμού
Κίνημα Υπέρ Μνήμης Αξιών Ελληνισμού (Κ.Υ.Μ.Α)
