Στις τελευταίες μέρες του Οκτωβρίου 2021 συνήλθαν στη Ρώμη οι ηγέτες των «G20», όπως έχει θεσπισθεί εδώ και κάμποσα χρόνια, να ονομάζεται η συνάθροιση των είκοσι πλουσιότερων χωρών του κόσμου, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην πρωτεύουσα ενός από τα συμμετέχοντα κράτη.
Ο σκοπός της διασκέψεως αυτής των ηγετών των πιο πλούσιων χωρών του πλανήτη είναι να εκφράσουν τις ανησυχίες τους για τη ραγδαία επιδείνωση της περιβαλλοντικής καταστροφής του πλανήτη και να αποφασίσουν να επιβάλουν τα αναγκαία μέτρα για την ανάσχεση της πορείας καταστροφής, που ακολουθεί ο πληθυσμός του.
Παρακολουθήσαμε στις οθόνες των τηλεοράσεων, κατά τη διάρκεια αυτής της Συνόδου, να φιγουράρουν και να κυριαρχούν η ιδιαίτερη κόμμωση του Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου κ. Μπόρις Τζόνσον και τα πορτραίτα του οικοδεσπότη, που φιλοξένησε τους ηγέτες των G20, Ιταλού Πρωθυπουργού κ. Μάριο Ντράγκι και του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κ. Τζο Μπάιντεν. Πρέπει να επισημάνουμε ότι ο προηγούμενος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κ. Ντόναλντ Τραμπ, είχε αποσύρει την Αμερική από τη συμμετοχή της στη Σύνοδο αυτή των G20, είτε γιατί τη θεωρούσε άχρηστη και χωρίς αντικείμενο, είτε γιατί δεν τον συνέφερε οικονομικά η συμμετοχή του σ’ αυτήν. Το αν ήταν ορθή ή όχι αυτή η επιλογή του Τραμπ, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Πάντως η συμμετοχή του νέου Προέδρου των ΗΠΑ στη Σύνοδο της Ρώμης φαίνεται πως πέρα από τα στενά οικονομικά κριτήρια, που ήταν επιλογή του προηγούμενου Προέδρου των ΗΠΑ, διαδραματίζονται πολύ μεγαλύτερα και οικουμενικότερα γεγονότα, που προειδοποιούν για τον επερχόμενο όλεθρο.
Γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να μπούμε στην ουσία της λειτουργίας αυτής της Συνόδου των G20 για να διαπιστώσουμε αν είναι αναγκαία και τι πρέπει να κάνει, αν πραγματικά κινδυνεύει ο πλανήτης να καταρρεύσει όπως οι Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που επεσήμανε ο καλλίκομος Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου κ. Μπόρις Τζόνσον.
Υπάρχει μια λίστα κρατών που ονομάζονται «πλουσιότερες χώρες» και οι είκοσι πρώτες στη λίστα αυτή, συγκροτούν τη Σύνοδο των «G20». Όμως με ποια κριτήρια καταρτίζεται η λίστα αυτή δεν το γνωρίζουμε. Μήπως με το κατά κεφαλήν εισόδημα κάθε χώρας; Μήπως με κριτήριο τον πληθυσμό; Μήπως με κριτήριο τον πολιτισμό και με το ό,τι προσέφερε η κάθε χώρα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι;
Αν πάρουμε ως κριτήριο το κατά κεφαλήν εισόδημα για να συγκροτήσουμε αυτή τη λίστα των G20, ενδεχομένως να βλέπαμε στην κορυφή της λίστας το Βατικανό, ή το Λιχτενστάιν, ή κάποια άλλη μικρή χώρα που ευημερεί. Αν πάρουμε ως κριτήριο επιλογής τον πληθυσμό τότε στην κορυφή θα βρισκόταν η Κίνα και πολύ κοντά η Ινδία και θα διεκδικούσαν την προεδρεία αυτής της Συνόδου. Αν όμως πάρουμε ως κριτήριο τον πολιτισμό και την προσφορά στον κόσμο ολόκληρο, τότε δικαιωματικά η κορυφή ανήκει στην Ελλάδα και θα έπρεπε να προεδρεύει σ’ αυτή τη Σύνοδο, που έχει σαν σκοπό τη σωτηρία του πλανήτη από τον αφανισμό και το σκοτάδι, αφού η Ελλάδα είναι αυτή που έδωσε το φως του πολιτισμού στην ανθρωπότητα.
Πέρα όμως από αυτό, που θα έπρεπε να έχουν καθορισθεί συγκεκριμένα κριτήρια επιλογής για τη συμμετοχή των χωρών του κόσμου σ’ αυτή τη λίστα των G20, θα πρέπει αυτή η Σύνοδος να συγκροτηθεί σε Σώμα με Καταστατικό και Εκτελεστικά όργανα υλοποίησης των όποιων αποφάσεων λαμβάνονται κατά τις Συνόδους, για να έχει νόημα η ύπαρξή της. Διαφορετικά θα αποτελεί μια τουριστική συντροφιά που θα περιηγείται στα αξιοθέατα της χώρας που αναλαμβάνει κατ’ έτος τη λειτουργία της Συνόδου αυτής για λίγες ημέρες.
Αν το Όργανο αυτό, που έχει αναλάβει να σώσει στον Πλανήτη από τη ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών επιβιώσεώς του, δεν οργανωθεί κατά τρόπο που να λειτουργεί όχι απλώς ως συμβουλευτικό όργανο, αλλά σαν παγκόσμιος Οργανισμός Σωτηρίας του Περιβάλλοντος (Ο.Σ.Π.), στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.), τότε δεν πρόκειται να ανακοπεί η πορεία του πλανήτη προς την καταστροφή. Αυτός ο παγκόσμιος οργανισμός θα πρέπει να αποκτήσει τη δύναμη επιβολής, που είναι απαραίτητη για την υλοποίηση των αποφάσεων που λαμβάνονται με την εισήγηση των επιστημόνων που μελετούν τα φυσικά φαινόμενα και είναι σε θέση να συμβουλεύουν τα κατάλληλα μέτρα θεραπείας του ασθενούντος περιβάλλοντος. Το όλο εγχείρημα δεν πρέπει να αφεθεί στην καλή θέληση των χωρών του κόσμου να συμμορφωθούν προς τις υποδείξεις των ειδικών, αλλά οι αποφάσεις αυτού του οργάνου του παγκόσμιου περιβάλλοντος να έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα για όλους και να μην εξαρτώνται από την καλή θέληση αυτών που καλούνται να υλοποιήσουν αυτές τις δεσμεύσεις. Διαφορετικά, όσο φιλόξενος και να είναι ο οικοδεσπότης, που φιλοξενεί τη Σύνοδο των G20 κάθε φορά, η Σύνοδος δεν θα καταφέρει να ξεφύγει από την τουριστική περιήγηση. Το μόνο που θα πρέπει να απασχολεί τη Σύνοδο αυτή των G20 είναι η υλοποίηση των όποιων αποφάσεων και όχι η εκπομπή ευχών. Ευχές μόνο προς τον Ύψιστο αναπέμπονται. Προς τους ανθρώπους επιβάλλονται.
Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδότης Ήλεκτρον
Κ.Υ.Μ.Α. Ελληνισμού.
