Το Βορειοατλαντικό Αμυντικό Σύμφωνο, το ΝΑΤΟ (North Atlantic Treaty Organisation), δημιουργήθηκε το 1948, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, για να αποτελέσει ανάχωμα στην επεκτατική πολιτική της τότε Ενώσεως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ – CCCP), που επεκτεινόταν ραγδαία, είτε απ’ ευθείας στις γειτονεύουσες χώρες, είτε μέσω των κομμουνιστικών κομμάτων, σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο.
Η ουτοπία του κομμουνιστικού παραδείσου, του περασμένου αιώνα, γοήτευε τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις και σε όλα τα κράτη του κόσμου ιδιαίτερα εκείνα που έβγαιναν από την αποικιοκρατία, αποκτούσε δυναμικά ερείσματα που επηρέαζαν την πολιτική ζωή του κόσμου.
Η Μπολσεβίκική επανάσταση του 1918 στη Ρωσία, ξεχύθηκε ως λάβα ηφαιστείου και οι γειτονικές της χώρες από τη Βαλτική μέχρι τη Μεσόγειο, η μία μετά την άλλη έγιναν μέλη της ΕΣΣΔ. Για να σταματήσει αυτή η απόπειρα επικρατήσεως του κομμουνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, ως μια ακόμη προσπάθεια παγκόσμιας διακυβέρνησης («προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε»), ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ ως
Αμυντικό Σύμφωνο, για να αποτελέσει ανάχωμα στη λαίλαπα του κομμουνισμού. Η Ουκρανία ήταν από τις πρώτες χώρες στις οποίες επικράτησε τη επανάσταση των μπολσεβίκων και έγινε μέλος της ΕΣΣΔ. Μάλιστα η Ελλάδα τότε, το 1918 είχε στείλει εκστρατευτικό σώμα Ελληνικού Στρατού στην Ουκρανία, το οποίο, υπό τη διοίκηση Γαλλικών Στρατευμάτων, έδωσε μάχες και για να προστατεύσει τον εκεί ελληνικό πληθυσμό, αλλά και να εμποδίσει την επέκταση του μπολσεβικισμού. Τελικώς το Ελληνικό εκστρατευτικό αυτό σώμα, αποχώρησε από την Ουκρανία, από την Οδησσό και επανήλθε στη Θράκη, η δε Ουκρανία απετέλεσε μέλος της Ενώσεως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.
Έτσι, μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το 1918, άρχισαν να αναδεικνύονται οι «…ισμοί», με πρώτο τον κομμουνισμό, που επικράτησε στην Ανατολή, με τη δημιουργία της ΕΣΣΔ. Ακολούθησαν αμέσως μετά, ως αντίποδας του κομμουνισμού, ο Φασισμός και ο
Ναζισμός, αρρωστημένες μορφές του Εθνικισμού, που οδήγησαν τον κόσμο, μέσα σε λίγα χρόνια, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (1939-1945) και ακολούθως στον ψυχρό πόλεμο, που καταρράκωσε λαούς και έθνη που βρέθηκαν στη δίνη αυτού του ψυχού πολέμου.
Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια αυτού του ψυχρού πολέμου το 1948, για να αναχαιτίσει όπως ήδη αναφέραμε, την επέκταση του κομμουνισμού, που συνέχιζε την προσπάθειά του για παγκόσμια επικράτηση και μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Ρωσία, ως Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, πλέον, με την ευκαιρία της ολοκληρωτικής ήττας του Άξονα, που είχαν δημιουργήσει τα κράτη Ιταλία, Γερμανία, Ιαπωνία με τους ”ισμούς” τους, Φασισμό και Ναζισμό, δεν έμεινε αδρανής αλλά επεκτάθηκε στις γειτονικές της χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και είτε τις κατέλαβε με τον Στρατό της, είτε τις εκμεταλλεύτηκε μέσω των
κομμουνιστικών κομμάτων των χωρών αυτών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δημιουργήθηκε το ”Σιδηρούν παραπέτασμα” όπως ονομάστηκε , που πίσω από αυτό, το κομμουνιστικό κόμμα διοικούσε με πλήρη απολυταρχία τη μεγάλη αυτή έκταση που είχε καταλάβει και οι δύο κόσμοι οροθετήθηκαν σε Ανατολή και Δύση. Από το ένα μέρος η ΕΣΣΔ και από το άλλο η Δύση, με την Ευρώπη να έχει πληρώσει
όλα τα σπασμένα και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του ψυχρού πολέμου, αφού το δικό της έδαφος απετέλεσε το θέατρο των επιχειρήσεων και των δύο αυτών πλευρών.
Όμως, μετά από πολλά σκαμπανεβάσματα στην προσπάθεια του ενός να επιβληθεί απέναντι στον άλλο, η Δύση άρχισε να ξεχωρίζει στην πρόοδο και την ευημερία των λαών της, ενώ η ΕΣΣΔ συνεχώς έφθινε και η ουτοπία του κομμουνισμού δεν άντεξε και κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, αφήνοντας πίσω του καταρρακωμένες όλες τις χώρες στις οποίες είχε επικρατήσει. Το 1989 ήταν μοιραίο έτος της κατάρρευσης του κομμουνισμού, με μοναδικό επιζήσαντα αυτής της αυτοδιάλυσης, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) που δεν είχε κατορθώσει να σύρει την Ελλάδα στο «Σιδηρούν Παραπέτασμα» παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε σε τρεις απανωτούς γύρους.
Το ΝΑΤΟ αποδεικνύεται ότι είχε κάνει καλά τη δουλειά του. Είχε εκτελέσει με απόλυτη επιτυχία τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε και δεν επέτρεψε στην ΕΣΣΔ να επιτύχει την παγκόσμια επικράτηση, μέσω του κομμουνισμού. Από το 1989 και έπειτα ο ρόλος του ΝΑΤΟ είναι μάλλον διακοσμητικός, αφού έχει εκλείψει οριστικά ο κίνδυνος επέκτασης του κομμουνισμού.
Η ΕΣΣΔ διαλύθηκε ”στα εξ ων συνετέθη” και η μεν Ρωσία έμεινε μόνη, οι δε χώρες που τη συγκροτούσαν προσπαθούν να βρουν τον βηματισμό τους στη νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε. Ο Εθνικισμός των λαών υπερίσχυσε κάθε άλλης ιδεολογικής κατεύθυνσης και όλα τα κράτη της Ευρώπης, αλλά και ολοκλήρου του κόσμου, προσπαθούν να περιχαρακώσουν τα όριά τους για να οργανώσει το κάθε ένα την κοινωνία που του ταιριάζει για να δημιουργήσει και να προοδεύσει. Το ΝΑΤΟ στην ουσία, δεν έχει πλέον λόγο υπάρξεως, διότι ο αντίπαλός του εξέλιπε. Νέες δυνάμεις αναπτύσσονται σήμερα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ήδη
έχουν κατορθώσει να αφομοιώσουν την πανσπερμία του πληθυσμού τους και αναδεικνύονται ως ενιαίο Έθνος πλέον, με τον Εθνικισμό τους να κυριαρχεί στην πολιτική τους. Τα κράτη της Ευρώπης προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ενιαία υπερδύναμη με κοινά συμφέροντα και κοινές επιδιώξεις. Τα βήματα είναι αργά αλλά σταθερά και η Ελληνογαλλική στρατιωτική συνεργασία πρέπει να αποτελέσει τον πυρήνα πάνω στον οποίο θα οικοδομηθεί η ενιαία ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Δύναμη, αντικαθιστώντας το ΝΑΤΟ, που δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης. Η Ουκρανία, που βρίσκεται στα όρια Ανατολής και Δύσης και που μέχρι πρόσφατα ήταν ενιαία δύναμη με την ΕΣΣΔ, σήμερα επιχειρεί να χαράξει τη δική της πορεία, έξω από τη Ρωσία και ήδη βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα γιατί το ΝΑΤΟ, ξεχνώντας τον αμυντικό του χαρακτήρα, προσπαθεί να επιτύχει την ενσωμάτωση της Ουκρανίας μετατρέποντας τον χαρακτήρα του σε επιθετικό.
Από την άλλη μεριά η Ρωσία αρνείται να δεχτεί αυτή τη μεταβολή και απειλεί με εισβολή στην Ουκρανία για να εμποδίσει την ενσωμάτωσή της στο ΝΑΤΟ. Και αντί η Ουκρανία να αποτελεί τον συνδετικό κρίκο Ανατολής και Δύσης, γίνεται το «μήλον της έριδος» με απρόβλεπτες συνέπειες. Η όλη κατάσταση μπορεί να ομαλοποιηθεί μόνο αν και οι δύο διεκδικητές της ηγεμονίας της Ουκρανίας αφήσουν τη χώρα αυτή έξω από τις δικές τους διεκδικήσεις ώστε να μπορέσει να παίξει τον συνδετικό κρίκο και να απολαμβάνει τα οφέλη που προκύπτουν από αυτή τη θέση. Η Ευρώπη έχει τον πρώτο λόγο σ' αυτή τη διαμάχη Ρωσίας και ΝΑΤΟ και πρέπει να αναλάβει
τις ευθύνες της για να σταματήσει τον κίνδυνο μιας νέας αφορμής πολέμου, πάλι στα χωράφια της Ευρώπης.
Πηγή : Τάσος Συμιγδαλάς Εκδότης Ήλεκτρον
Επικεφαλής Κ.Υ.Μ.Α Ελληνισμού.
