Δύο πολύ μεγάλοι σεισμοί, που έγιναν στην Τουρκία, σημάδεψαν την εικοσιπεντάχρονη, σχεδόν, ηγεμονία του Ταγίπ Ερντογάν στην πολιτική ζωή της χώρας του. Ο πρώτος σεισμός των 7,6 ρίχτερ του 1999 καθιέρωσε τον Ερντογάν αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή στις εξελίξεις των πολιτικών πραγμάτων στην Τουρκία και άρχισε να χτίζει το δικό του ηγεμονικό προφίλ, που όσο περνούσε ο καιρός τόσο μεγάλωνε το πολιτικό του ανάστημα. Και όσο έβλεπε τη σκιά του αναστήματός του, νωρίς το πρωί με την ανατολή του ήλιου και το απόγευμα με τη δύση του, να μεγαλώνει, τόσο μεγάλωναν και οι φιλοδοξίες του και άρχισε να υπερακοντίζει το έργο του Μουσταφά Κεμάλ, του επονομαζόμενου «Ατατούρκ» (Πατέρας της Τουρκίας) και να προσπαθεί να πάει πιο πίσω στην Ιστορία και να συγκρίνει τον εαυτό του με τον Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή.
Τροφοδοτούσε το μεγαλοϊδεατισμό του με ιστορικές νίκες των Οθωμανών, όπως τη μάχη του Ματζικέρτ, την Άλωση της Πόλης, τη δημιουργία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και γενικά, χρησιμοποιώντας τα ανατολίτικα παζάρια των προκατόχων του στις διεθνείς τους σχέσεις και τις επιλογές τους στην πολιτική των «επιτήδειων ουδέτερων» κατά τους παγκόσμιους πολέμους, εφάρμοσε και αυτός την ίδια τακτική, προσπαθώντας να αναδειχθεί στρατηγικός πρωταγωνιστής στην πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας για να επιτύχει παγκόσμια αναγνώριση ως ικανός μεσολαβητής σ’ αυτόν τον σύγχρονο πόλεμο. Είχε κατορθώσει ο Πρόεδρος της Τουρκίας να πείσει τους Τούρκους πολίτες στα εικοσιπέντε αυτά χρόνια της ηγεμονίας του ότι είναι ένας μεγάλος παίκτης και άρχισε να επεκτείνει τις δραστηριότητές του εκτός Τουρκίας, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη, στο Αιγαίο. Δημιούργησε τον μύθο της γαλάζιας πατρίδας για να φανατίσει τους Τούρκους πολίτες να τον ακολουθήσουν στις νεοοθωμανικές του επιδιώξεις. Η πολεμική του βιομηχανία έκανε άλματα με την απόλυτη συμπαράσταση της Προεδρίας Τραμπ στις ΗΠΑ και ο Ερντογάν γινόταν όλο και περισσότερο αδιάφορος στους κανόνες διεθνούς Δικαίου και ανεξέλεγκτος στις επιδιώξεις του.
Ο συγκυβερνήτης του Ερντογάν στο τιμόνι της Τουρκίας, Μπαχτσελί, δεν παρέλειπε να εμφανίζεται στην τηλεόραση κραδαίνοντας υπερμεγέθη χατζάρα, με την οποία απειλούσε όλους όσους εναντιώνονταν στη «Γαλάζια Πατρίδα» και ιδιαίτερα τους Έλληνες.
Ο πληθωρισμός στην Τουρκία ανέβαινε συνεχώς υπερβαίνοντας κατά πολύ το 100%, αλλά ποιος νοιαζόταν. Αρκούσε ότι ο πύραυλος «ταϊφούν» είχε εμβέλεια που μπορούσε να πλήξει ακόμη και την Αθήνα.
Αλλά όλοι αυτοί οι μεγαλοϊδεατισμοί του Ερντογάν και οι απειλές ιδιαίτερα κατά της Ελλάδας, άρχισαν να ανησυχούν τη διεθνή κοινότητα και οι ομολογουμένως επιτυχείς χειρισμοί της Ελλάδας στο διπλωματικό επίπεδο, άρχισαν να ψαλιδίζουν τις προσδοκίες του Ερντογάν για επιτυχή έκβαση των επιδιώξεών του. Ο έγκαιρος εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας σε αέρα, θάλασσα και ξηρά έπαιξε καθοριστικό ρόλο σ’ αυτή την αναχαίτιση των τουρκικών επιδιώξεων και ο ρόλος της Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο όχι μόνο αναβαθμίστηκε, αλλά έγινε καθοριστικός παράγοντας των εξελίξεων. Οι ΗΠΑ, με την Προεδρία Μπάιντεν, σταμάτησαν τις φιλόδοξες επιδιώξεις του Ερντογάν για κυριαρχία στην ανατολική Μεσόγειο και το Κογκρέσο απέβαλε την Τουρκία από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F35 και σταμάτησε κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα προς την Τουρκία, έστω και στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, αν δεν σταματήσει να απειλεί την Ελλάδα. Και όσο ο Ερντογάν έβλεπε ότι η δημοφιλία του πέφτει και οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονταν έδειχναν ότι χάνει τις εκλογές που έχουν δρομολογηθεί για τις 14 Μαΐου, τόσο αναζητούσε απεγνωσμένα ένα γεγονός εκτάκτου ανάγκης για να μπορεί να επεκτείνει την παρουσία του στην εξουσία.
Όμως «άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει» δηλαδή άλλα σκέπτονται οι άνθρωποι και άλλα τους δίνει ο θεός.
Και το γεγονός των διδύμων σεισμών στις αρχές του Φεβρουαρίου 2023, των 7,7 και 7,6 ρίχτερ, που συγκλόνισαν την ανατολική Τουρκία και ιδιαίτερα την Αντιόχεια, με τους χιλιάδες νεκρούς και υπερδιπλάσιους τραυματίες, ανέτρεχαν όλα τα δεδομένα και τις επιδιώξεις του Ερντογάν και παρουσίασαν τα πραγματικά δεδομένα και τις δυνατότητες της Τουρκίας. Η εικόνα της υπερδύναμης, που καλλιεργούσε ο Ερντογάν για την Τουρκία και την εικόνα του παγκόσμιου ηγέτη για τον εαυτό του, κονιορτοποιήθηκαν και κατέρρευσαν όπως τα χαλάσματα που άφησαν πίσω τους οι μεγάλοι αυτοί σεισμοί στην ανατολική Τουρκία. Και η γυμνή αλήθεια παρουσιάστηκε, σαν τιμωρός της αλαζονείας και της υπεροψίας του Τούρκου ηγέτη, θάβοντας στα ερείπια που άφησε πίσω ο μεγάλος, δίδυμος σεισμός τα όνειρα και τις επιδιώξεις του Ερντογάν. Κόποι και προσπάθειές του, για πάνω από μια εικοσαετία, να χτίσει το προφίλ του αδιαφιλονίκητου ηγέτη, που έθετε τον εαυτό του στο επίπεδο παγκοσμίων ηγετών, έγιναν όλα συντρίμμια μέσα σε δευτερόλεπτα, όσο κράτησαν αυτοί οι μεγάλοι σεισμοί. Και ακούστηκε στεντόρεια η φωνή των φιλάθλων στον πρώτο, μετά τον σεισμό, αγώνα της αγαπημένος ομάδας του Τούρκου Προέδρου, να απαιτεί την παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης για την αδιαφορία και ανικανότητα που επέδειξε στη διαχείριση των αποτελεσμάτων των μεγάλων αυτών σεισμών.
Η Ελλάδα, που τόσο υποτιμούσε ο Ερντογάν για πολλά πολλά χρόνια και απειλούσε «να έλθει ξαφνικά ένα βράδυ» βρέθηκε εκεί στα συντρίμμια των σεισμών να σώζει ζωές και να παρέχει κάθε είδους βοήθεια στο δοκιμαζόμενο τουρκικό λαό, αποδεικνύοντας ότι οι ανθρωπιστικές αξίες είναι πολύ ανώτερες οποιουδήποτε «ταϊφούν» και οποιασδήποτε αλαζονείας.
Οι τουρκικές εκλογές έχουν προσδιορισθεί από τον ίδιο τον Πρόεδρο Ερντογάν για τις 14 Μαΐου 2023, αλλά όλοι οι σύμβουλοι του Προέδρου τον συμβουλεύουν να αναβάλλει αυτή την ημερομηνία για το καλοκαίρι, που το πρόβλημα της περιθάλψεως των εκατομμυρίων αστέγων που έχουν δημιουργήσει οι σεισμοί, είναι λιγότερο έντονο και παρέχεται ο ελάχιστος έστω χρόνος κάποιας αλλαγής της κρατούσαν χαοτικής εικόνας της τουρκικής κοινωνίας.
Όμως ο Πρόεδρος Ερντογάν επιμένει να διεξαχθούν οι εκλογές στις 14 Μαΐου όπως έχουν προσδιοριστεί, αλλά γιατί άραγε; Μήπως το πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Τουρκία είναι πολύ πιο μεγάλο από ό,τι φαίνεται και αντιλαμβάνεται ο πρόεδρος ότι είναι μία ευκαιρία για τον ίδιο να αποδράσει από τις ευθύνες του, γνωρίζοντας ότι χάνει τις εκλογές; Μήπως βιάζεται να φορτώσει στις πλάτες των διαδόχων του τα αποτελέσματα της υπερεικοσαετούς ηγεμονίας του και τα προβλήματα που δημιούργησαν οι σεισμοί; Ίσως είναι μια ευκαιρία γι’ αυτόν να αποδράσει μέσω των εκλογών, παρά να πέσει από το βάρος της κατακραυγής του λαού του.
Οι σεισμοί στην Τουρκία σημάδεψαν καθοριστικά την πορεία της πολιτικής σταδιοδρομίας του Ερντογάν και στην αρχή της και στο τέλος της και ο «αιώνας της Τουρκίας» που ευαγγελιζόταν και διακήρυσσε ο Τούρκος Πρόεδρος γίνεται «αιώνας των σεισμών», που ενταφιάζουν όνειρα και μεγαλοϊδεατισμούς.
Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδότης Ήλεκτρον
Επικεφαλής Κ.Υ.Μ.Α Ελληνισμού
Κίνημα Υπέρ Μνήμης Αξιών Ελληνισμού (Κ.Υ.Μ.Α)
