Ο καινούργιος Χρόνος 2022, μπήκε στη ζωή μας φουριόζος και βάλθηκε να αναδείξει, με το «καλημέρα σας» και με πολύ κραυγαλέο τρόπο, τις βλάβες που έχουν προκαλέσει στην κοινωνία μας, οι δήθεν προοδευτικότητες που μας επέβαλε η σοσιαλμανία των ηγετών μας της τελευταίας τεσσαρακονταετίας.
Τούς τελευταίους μήνες όλα τα μέσα μαζικής ηλεκτρονικής και έντυπης επικοινωνίας είχαν επιδοθεί στην περιπέτεια που έζησε μια όμορφη εικοσιτετράχρονη κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη, θέλοντας να γνωρίσει την πολυτέλεια της ζωής, της high society, έστω και μια μέρα, την Πρωτοχρονιά του 2022, που δυστυχώς της άφησε πικρές αναμνήσεις, και στιγματίζοντας έτσι τον ψυχικό της κόσμο .
Έζησε από κοντά, με το χειρότερο τρόπο αυτή της την αποκοτιά, να γνωρίσει την ελευθεριότητα που έχει δημιουργήσει η «προοδευτικότητα» της Αριστεροφροσύνης πού εναγκαλίζεται την κοινοκτημοσύνη πραγμάτων και προσώπων. Αντί η ομορφιά του σώματος, αλλά και της ψυχής των ανθρώπων, το σμίξιμο Άνδρα-Γυναίκας, να δημιουργεί ευχαρίστηση και ηδονή, χάνεται το
μεγαλείο της φύσης και καταρρακώνεται η θεία ευλογία της ένωσης.
Όλα γίνονται εμπορεύσιμο είδος, ακόμα και η ανθρώπινη φύση. Όλα έχουν κάποια τιμή γιατί η προοδευτικότητα της αριστεροφροσύνης ανέτρεψε όλες τις ηθικές αρχές της κοινωνικής δομής, που κρατούσαν συνεκτική την κοινωνία και οι ηθικές αξίες είχαν πρωτεύουσα θέση στη ζωή των ανθρώπων.
Όλη αυτή η έκπτωση της κοινωνικής ηθικής που βιώνουμε σήμερα και που είναι απότοκος της ελευθεριότητας της ηγεμονίας της Αριστεράς από το 1974 και έπειτα, μας επιβάλλει να ξαναθυμηθούμε τις συμβουλές, προφητείες θα τις λέγαμε, του Πλάτωνα, οι οποίες ρυθμίζουν την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας και δανειζόμαστε τη σχετική περικοπή από το ανεπανάληπτο βιβλίο «Πολιτεία».
Έχει γράψει ο Πλάτων, εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια περίπου, τα ακόλουθα, τα οποία περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Ο Αισυμνήτης» (σελ. 27-28) του Χρήστου Κοσσιώρη και εξηγούν αυτά τα φαινόμενα της πτωτικής διαδικασίας της δημοκρατίας, γιατί αυτά τα φαινόμενα της εκπτώσεως των ηθικών αξιών έχουν αντίκτυπο άμεσο στη δημοκρατική λειτουργία της δημοκρατίας. Γράφει ο Πλάτων στην «Πολιτεία» του :
«… Τα κύρια χαρακτηριστικά της πτωτικής διαδικασίας της δημοκρατίας είναι:
α) Η άμετρος ανοχή. Η κοινωνία εκδηλώνει επιείκεια προς τους εγκληματίες, αδιαφορία διά την προσωπική ιστορία των πολιτών και εκτίμηση προς τους λαοκαπήλους.
β) Η γενική διάλυσης. Ο πατέρας γίνεται όμοιος με τα παιδιά του και φοβείται τους υιούς του, ο υιός θεωρεί τον εαυτόν του ίσον προς τον πατέρα του και ούτε εντρέπεται, ούτε φοβείται τους Γονείς, ο Δάσκαλος φοβείται και περιποιείται τους Μαθητές και οι Μαθητές δεν δίνουν καμία σημασία.
γ) Ο αλλοπροσσαλισμός των νέων. Ο νέος περνά την ημέρα του ικανοποιώντας την πρώτη επιθυμία που θα τον καταλάβει, δεν έχει καμία τάξη στη ζωή του και ούτε αισθάνεται την ανάγκη να στενοχωρηθεί για τίποτε.
δ) Η κατακρήμνιση των αξιών. Επικρατούν στην ψυχή του νέου ψευδείς κρίσεις και επιπόλαιες και αλαζονικές δοξασίες. Η εντροπή ονομάζεται βλακεία, η σωφροσύνη αποκαλείται ανανδρία, η ολιγάρκεια προστυχιά, η αναρχία ελευθερία, η ακολασία μεγαλοπρέπεια και η αναίδεια ανδρεία.
ε) Η υποταγή στα πλήθη. Η απληστία της ελευθερίας οδηγεί στην κατάπτωση της δημοκρατίας, γιατί οι άρχοντες αν δεν υποχωρούν συνεχώς, κατηγορούνται ως ολιγαρχικοί και όσοι από τους πολίτες εξακολουθούν να υπακούουν στους Άρχοντες, προπηλακίζονται ως εθελόδουλοι.
Όταν όλα αυτά μαζευτούν έχει τόσο πολύ χαλάσει η ψυχή των πολιτών, ώστε τελικώς ούτε τους νόμους λογαριάζουν, ούτε άλλη αναστολή έχουν και δεν αναγνωρίζουν κανένα αφεντικό. Έτσι η υπερβολική ελευθερία οδηγεί και τους ιδιώτες και τα κράτη εις μεγάλην και αγριωτάτην δουλείαν…».
Μήπως η φωνή αυτή του Πλάτωνα, που έρχεται από το βάθος τόσων αιώνων, μας θυμίζει το σήμερα; Γιατί «η μεγάλη και αγριωτάτη δουλεία» δεν είναι μόνο η δουλεία ή το δουλεμπόριο των ανθρώπων ως ατόμων, αλλά είναι και η δουλεία των ανθρώπων στα πάθη τους και τα ένστικτά τους, που τους οδηγούν σε πράξεις κτηνώδεις, χωρίς να σέβεται ο ένας τον άλλον. Ο νόμος της ζούγκλας επικρατεί στις
σχέσεις των ανθρώπων και ο ισχυρότερος επιβάλλεται. Όμως αυτό δεν είναι ευνομούμενη Πολιτεία, γιατί ο ισχυρός επιβάλλεται με τη βία, που παράγει τον βιασμό σώματος και ψυχής και η δημοκρατία εκπίπτει, τιθέμενη σε υποχρεωτική άδεια επ’ αόριστον.
Ο ισχυρός σωματικά, στις σχέσεις των δυο φύλων, (Άνδρας-Γυναίκα) είναι κατ’ αποκλειστικότητα σχεδόν, ο Άνδρας και η επιβολή του εκδηλώνεται ακόμη και με γυναικοκτονία, που τον τελευταίο καιρό βλέπουμε να συμβαίνει πολύ πιο συχνά, όπως και ο βιασμός νέων κοριτσιών, προειδοποιώντας μας, ότι «η μεγάλη και αγριωτάτη δουλεία» είναι εδώ. Νόμοι, που τιμωρούν αυτές τις περιπτώσεις
εγκληματικών πράξεων, υπάρχουν αλλά αυτά είναι κατασταλτικά μέτρα που λαμβάνονται αφού εκτελεσθούν οι πράξεις. Πρόληψη όμως του κακού μπορεί να επιτευχθεί; Μπορούμε να προλάβουμε πριν συμβεί το οποιοδήποτε έγκλημα;
Αυτό μας φωνάζει από πολύ μακριά ο Πλάτων, λέγοντάς μας τι πρέπει να θεραπεύσουμε για να αποφύγουμε αυτή τη νομοτελειακή κατάληξη της μεγάλης και αγριωτάτης δουλείας. Κοινωνικό είναι το πρόβλημα, που πηγάζει από τις ελευθεριότητες και τα ατομικά δικαιώματα, που ο καθένας μας τους δίνει τη δική του ερμηνεία.
Η περίπτωση αυτή της εικοσιτετράχρονης κοπέλας από τη Θεσσαλονίκη, αν είναι αληθής έτσι όπως έχει παρουσιασθεί μέχρι σήμερα, αποτελεί ένα πολύ ηχηρό σήμα για να αφυπνισθούν οι υπεύθυνοι Άρχοντες και να λάβουν μέτρα για να ξαναποκτήσει η κοινωνία τον έλεγχο της συμπεριφοράς των ατόμων που συμβιούν. Η ζούγκλα ανήκει στα ζώα και μάλιστα στα άγρια ζώα.
Στον ανθρώπους ταιριάζουν οι ευνομούμενες κοινωνίες, που έχουν τις δικές τους αξίες και αρχές, που έχουν τους δικούς τους κανόνες και ιδανικά να τους οδηγούν στην πρόοδο, την ευημερία και τη δημιουργία.
Πηγή : Τάσος Συμιγδαλάς Εκδότης Ήλεκτρον
Επικεφαλής Κ.Υ.Μ.Α Ελληνισμού
