Οι Άθλιοι (1862) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Βίκτωρος Ουγκώ και αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του δέκατου ενάτου αιώνα.
Βρισκόμαστε στο έτος 1815 στην Τουλόν και ο Γιάννης Αγιάννης είχε φυλακιστεί επειδή είχε κλέψει για να φάει. Η ποινή που του είχε επιβληθεί ήταν είκοσι χρόνια. Από την περίοδο που έχει γραφτεί το συγκεκριμένο μυθιστόρημα έχουν περάσει 160 χρόνια. Έχουν αλλάξει οι εποχές υποτίθεται και πλέον δεν υπάρχει τόση σκληρότητα στις ποινές για μικροκλοπές.
Σήμερα συνελήφθη μια γιαγιά να κλέβει από γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ τρόφιμα αξίας σαράντα ευρώ. Η εταιρεία έκανε μήνυση στην ηλικιωμένη γυναίκα η οποία διέπραξε αυτή την πράξη επειδή κυριολεκτικά δεν είχε να φάει.
Επειδή υπάρχει ακόμα ανθρωπιά και συναίσθημα στην σάπια κοινωνία μας πολλοί πελάτες αλλά και αστυνομικοί προσφέρθηκαν να πληρώσουν το ποσό που αντιστοιχούσε στα προϊόντα που απέσπασε η γιαγιά. Αλλά ο υπεύθυνος της εταιρείας επέμενε να κατατεθεί μήνυση λέγοντας ότι έτσι είναι η πολιτική των γερμανικών συμφερόντων εταιρείας. Η γιαγιά από την ντροπή της απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει.
Το θέμα δεν είναι ότι έγινε αυτή η πράξη. Το πρόβλημα είναι ποιες καταστάσεις οδήγησαν την ηλικιωμένη κυρία να προβεί σε αυτή την λανθασμένη κίνηση. Όπως λέει και ο σοφός λαός “η πείνα είναι κακός σύμβουλος”. Δεν θα σταθώ στον υπεύθυνο του σούπερ μάρκετ διότι απέδειξε πόσο μισάνθρωπος είναι και ότι δεν έχει αισθήματα. Θα σταθώ στους πελάτες και στους αστυνομικούς που επέδειξαν ανθρωπιά και αλληλεγγύη και προσφέρθηκαν να βοηθήσουν την άτυχη γυναίκα.
Είμαι κατά των μέσων μαζικής δικτύωσης διότι πιστεύω πως χειραγωγούν τον αδαή κόσμο αλλά στην προκειμένη περίπτωση λειτούργησαν ευεργετικά και μετά το κύμα κατακραυγής και αρνητικών σχολίων προς το γνωστό σούπερ μάρκετ η μήνυση δεν υφίσταται πλέον.
Πηγή : Γεώργιος Παναγιωτόπουλος
