Τούτο το σάλπισμα απευθύνεται προς τους Νέους της Ελλάδος και σε όσους από τους μεγαλύτερους πιστεύουν ότι έχουν μέσα τους κρυμμένα νιάτα, για να τους συνεγείρει σ’ έναν πανεθνικό αγωνιστικό ξεσηκωμό, ώστε να εκτελέσουν το χρέος τους σαν Έλληνες, όπως το προσδιορίζει η Ελληνική Ιστορία και το συγκεκριμενοποιεί, κάθε φορά, η ανάγκη των πραγμάτων.
Και η ανάγκη των πραγμάτων, αυτή την ώρα, επιτάσσει τη ΣΥΝΕΝΩΣΗ όλων όσων πιστεύουν στην Ελλάδα και το μεγαλείο του Ελληνικού Έθνους και θεωρούν χρέος τους να αγωνισθούν για να ξαναποκτήσουμε ό,τι έχουμε χάσει ως Έλληνες και να προστατεύσουμε ότι κινδυνεύει να απολεσθεί.
Γιατί η Ελλάδα αλλοιώνεται και χάνονται, σιγά-σιγά, μέσα στο τέλμα του “ωχαδερφισμού” και της “αριστεροφροσύνης” και είναι επιταγή της ιστορίας προς τους Έλληνες, όχι τους Ελληνοποιημένους ή τους μεταλλαγμένους μπολσεβίκους, να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης για την εκτέλεση του έργου της διατήρησης της Ελληνικής Φυλής και του Ελληνικού Έθνους. Γιατί πριν από κάθε άλλο, πρέπει να κατανοήσουμε ότι, σε κάθε έναν από αυτούς που αισθάνονται Έλληνες, έλαχε η μοίρα να εκτελέσουν την υπέρτατη προσπάθεια της σωτηρίας της Πατρίδας. Και αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς κοινή δράση όλων των παραγόντων και των ατόμων, που αγωνίζονται για τον ίδιο μεν σκοπό, αλλά ξεχωριστά ο ένας από τον άλλον, χωρίς συντονισμό, χωρίς Συνισταμένη όλων των Συνιστωσών δυνάμεων του Εθνικού χώρου.
Ο Σκοπός αυτής της ενωμένης προσπάθειας δεν πρέπει να είναι η αντιπολιτευτική πολιτική, αλλά η δημιουργία μιας ενιαίας δράσεως προς συγκράτηση της διαλυτικής πορείας της Πατρίδας που άφρονες πολιτικές ηγεσίες, ενδιαφέρονται μόνον για την επανεκλογή τους, ή τη διατήρησή τους στην εξουσία για να νέμονται το μέλι της εξουσίας και όχι για την ευημερία του Ελληνικού λαού και τη μεγαλοσύνη του Έθνους.
Οι υπογράφοντες αυτό το Πανελλήνιο Ενωτικό Σάλπισμα, καλούν όλους τους Έλληνες Πατριώτες, που έχουν μέσα τους αγωνιστικό παλμό, να ενώσουν τις σκόρπιες δυνάμεις τους σε μια ενιαία προσπάθεια για να αποκτήσει, επιτέλους, αυτός ο ταλαίπωρος χώρος ενιαία έκφραση και να οδηγηθεί σε εύθετο χρόνο, σε ένα πανεθνικό Συνέδριο, που θα καθορίσει το ρόλο ενός εκάστου, εξοβελίζοντας κάθε εγωιστική διάθεση, ή προσωπική προβολή.
Έλληνες γρηγορείτε! Καιροί ου μενετοί! Τώρα είναι η ανάγκη να βρούμε κοινή περπατησιά και να χαράξουμε κοινή πορεία για το καλό της Πατρίδας και του Έθνους, γιατί όπως λέγει ο ποιητής Βαρδίκος σ’ ένα ποίημά του,
“Όταν μονοιάζουν αδελφοί
Κι αντάμα περπατάνε,
Ίσιος ο δρόμος γίνεται
Κι ανάλαφρος ο κόπος”.
Χρήστος Κοσσιώρης
Συγγραφέας-Ταξίαρχος ε.α.
