19 Μαΐου 1919. Σαν σήμερα ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάζεται στην Σαμψούντα (Αμισός) για να καταστείλει τις δράσεις των νεότουρκων τσετών που σφάζανε τους Έλληνες του Πόντου αλλά εκείνος, πάρα τις διαταγές του, καταλήγει να τους οργανώνει.

Πριν από αυτό, το 1914, κατά την επιστράτευση του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κεμάλ στρατολογεί τους αξιόμαχους Πόντιους και τους κατατάσσει σε τάγματα εργασίας (αμελέ ταμπουρού) όπου σκοπό είχαν την εξουθένωση και εν τέλει την εξόντωσή τους. Τα γυναικόπαιδα και όσοι έχουν ξεπεράσει την στρατεύσιμη ηλικία τους, κατατάσσονται σε «λευκές πορείες» που σκοπό είχαν την πορεία τους μέχρις ότου καταρρεύσουν απ’ την εξουθένωση και κατ’ εντολή μένουν άταφοι, βορά των άγριων ζώων. Εμπνευστής της ιδέας για την δημιουργία και εκτέλεση αυτών των «τακτικών» ήταν ο Γερμανός στρατηγός Όθων Λίμαν φον Σάντερς.

Αξίζει να σημειωθεί πως η Ρωσία ακολουθούσε πολιτική «φιλική» προς τους Ποντίους μέχρι το 1919, όμως, μετα την εκστρατεία της Κριμαίας όπου η ελληνική κυβέρνηση συμμετείχε, οι σοβιετικοί πλέον Ρώσοι θεωρούν την Ελλάδα αντίπαλη στα σχεδία τους.

Οι σοβιετικοί εκδικήθηκαν για την ελληνική εκστρατεία στην Ουκρανία προσεγγίζοντας τους κεμαλικούς.

Τους υποστηρίζουν με πολεμοφόδια, με χρήματα και υλικό που θεωρείται πως έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην υπερίσχυση του Κεμάλ έναντι των Ελλήνων (Πόντιοι αντάρτες).

Οι κεμαλικοί ειδικά υπό την διοίκηση του Τοπάλ Οσμάν, γνωστός και ως «ύαινα του Πόντου» πράττουν θηριωδίες. Σφάζουν, κρεμούν, αποκεφαλίζουν, βιάζουν και καίνε ολόκληρα χωριά μέχρι να μην μείνει τίποτα το ελληνικό. Μάζευαν αμάχους σε εκκλησίες και τους έκαιγαν ή τους έριχναν σε πηγάδια.

Το 1923 η επιχείρηση εξόντωσης είχε ολοκληρωθεί.

Μέσα σε εννιά έτη (1914-1923), απ’ τον πληθυσμό των 700.000 Ποντίων σφαγιάστηκαν 353.000 .

71 χρόνια μετά (1994) η 19η Μαΐου ορίζεται ως «ημέρα μνήμης για την γενοκτονία των Ελλήνων». 84 χρόνια μετά αναγνωρίζεται επίσημα η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολίας μαζί με την γενοκτονία των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

Φυσικά οι Τούρκοι αρνούνται πως κάτι τέτοιο έχει γίνει.

Μέχρι και σήμερα στην πολιτική σκηνή της χώρας μας υπάρχουν εκτρώματα σαν τον Νίκο Φίλη που υποστηρίζουν πως δεν υπήρξε γενοκτονία των Ποντίων και ήταν «απλά μια εθνοκάθαρση».

Υπάρχουν βουλευτές εντός κοινοβουλίου που διαδίδουν την τούρκικη προπαγάνδα (θα ασχοληθούμε και σε άλλο άρθρο), αρνούμενοι την πραγματικότητα και την ελληνική ιστορία. Υπάρχουν «άνθρωποι» που θεωρούν φίλους μας τους Τούρκους και πιστεύουν πως μπορούμε να συνυπάρξουμε.

Να γνωστοποιήσουμε σε αυτούς πως τον Οκτώβριο του 2019 ο Ταγίπ Ερντογάν κατέθεσε στην έδρα του ΟΗΕ έναν χάρτη στον οποίον παρουσίαζε πως σε βάθος 15 χιλιομέτρων καθ’ όλο το μήκος των τουρκοσυριακών συνόρων (απ την μεριά της Συρίας) θα κάνει εθνοκάθαρση. Θα «διώξει» τους ντόπιους πληθυσμούς (δηλαδή κυρίως Ασσύριους και Κούρδους) και θα εγκαταστήσει κόσμο απ’ την Συρία.

Και κατά πόσο διαφέρει ο λαός από τους ηγέτες του; Όταν και το άρχων κόμμα αλλά και η αντιπολίτευση μιλούν με άκρως εχθρικά λόγια προς την Ελλάδα, ονειρευόμενοι «γαλάζιες πατρίδες» και σύσσωμοι οι ακροατές τους χειροκροτούν; Οι πολιτικοί ξέρουν ακριβώς το εκλογικό τους κοινό και παραθέτουν αυτά που θέλουν να ακούσουν.

Οι «γείτονες» που εξυμνούν τον Κεμάλ και έχουν σαν εθνική επέτειο την αποβίβασή του στην Σαμψούντα.

Οι «γείτονες» που αρνούνται την ιστορία που αναγνωρίζει τις γενοκτονίες λαών που έχουν διαπράξει οι ίδιοι.

Οι «φίλοι» μας που οι κυβερνώντες (νυν και μελλοντικοί) επιθυμούν να τους δώσουμε δικαιώματα στο Αιγαίο και να το «συνεκμεταλλευτούμε».

Που δεν απαλλάχθηκαν ποτέ απ το σύνδρομο κατωτερότητας που τους προκαλεί η καθημερινή συναναστροφή σε περιοχές όπου μεγαλούργησε ο Ελληνισμός. Το περιβάλλον γύρω τους αλλά και εντός των συνόρων τους που δεν τους επιτρέπει να το ξεχάσουν.

Δυστυχώς η 19η Μαΐου μας θυμίζει μια από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας.

Τους γονείς μας, τα αδέρφια μας, τα παιδιά μας και τις πατρίδες που χάσαμε.

Τον πόνο που έχει υπομείνει το έθνος των Ελλήνων και όμως ακόμα στέκεται (έστω και με υποβοηθήματα).

Ας μας δώσουν δύναμη και πείσμα όλες αυτές οι αναμνήσεις ώστε να πολεμήσουμε ξανά τους ανιστόρητους και καταστροφικούς εχθρούς εντός και εκτός των πυλών.

Εκείνων που παρά τις προσπάθειές τους, ο Ελληνισμός ζει και θα συνεχίσει να ζει παρουσιάζοντας σπίθες, μέχρι την πρώτη ανάφλεξη που θα επιφέρει το φως.

Η Ρωμανία αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο..

Έσσεται ήμαρ.

 

Τούντας Δημήτριος
Κ.Υ.Μ.Α. Ελληνισμού
Κίνημα Υπέρ Μνήμης Αξιών Ελληνισμού (Κ.Υ.Μ.Α)

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ