Η απαίτηση για συμμετοχή και εκπροσώπηση των γυναικών στην πολιτική βρίσκει λύση στο μέτρο της ποσόστωσης, κάτι που μπορεί να λειτουργήσει θετικά στην παρουσία όλο και περισσότερων γυναικών στην πολιτική ζωή. Μιλάμε για ποσόστωση είτε στον αριθμό των γυναικών βουλευτών στο κοινοβούλιο είτε των συμμετεχόντων σε πολιτικούς σχηματισμούς και σε κοινωνικές δράσεις.
Οι γυναίκες δεν χρειάζονται την ποσόστωση προκειμένου να είναι ενεργές. Ήδη νομικά έχουν την υποστήριξη της πολιτείας και της κοινωνίας ώστε να είναι ενεργές και συμμετοχικές.
Αφού καταφέρουν, μέσω της ποσόστωσης, να έχουν μια πολιτική θέση, ποια από αυτές άραγε σκέφθηκε πως θα μπορεί να ανταποκριθεί στις πολιτειακές ευθύνες και τα εξαντλητικά ωράρια, όταν θα οφείλουν να φροντίσουν παράλληλα και τα παιδιά τους; Συνέπεια είναι η λέξη που υπάρχει παντού, τόσο στην οικογένεια όσο και στην πολιτική. Άραγε μια γυναίκα με ξεκάθαρη στάση ζωής τι θα υποστήριζε περισσότερο; Την απάντηση την δίνει η φύση. Η οικογένεια είναι το κύτταρο της κοινωνίας που διαμορφώνει την πολιτική. Χωρίς οικογένεια, δεν υπάρχει κοινωνία, δεν υπάρχει πολιτική. Άρα στην ζωή μην ζητάτε περισσότερα καταφεύγοντας στην πολιτική, εάν δεν υποστηρίζεται τις ψυχές που εσείς με κόπο φέρατε στο κόσμο. Το παράδειγμα αυτό απαντά και σε όλα τα άλλα καθήκοντα και επαγγέλματα (πιλότους αεροσκαφών, αξιωματικούς στον Στρατό Ξηράς και στο Ναυτικό, Διευθυντικά Στελέχη Επιχειρήσεων κ.α.). Ισότητα λοιπόν σημαίνει συνέπεια στην ανθρωπιά, σεβασμός πρωτίστως του ίδιου σου του εγώ, που δυστυχώς ούτε στην ποσόστωση εκφράζεται.
Η ποσόστωση θεωρητικά παρεμβαίνει υπέρ των γυναικών, παρακάμπτοντας τις ιδεοληψίες που μπορούν να οδηγήσουν στον αποκλεισμό της γυναίκας από διάφορες θέσεις ευθύνης και στη μειωμένη παρουσία της. Επιπλέον η ποσόστωση δεν ευνοεί την αξιοκρατία καθώς απλά θα πρέπει να καλυφθούν κάποιες θέσεις. Σε μια ιδεατή κατάσταση, οι γυναίκες που θα επιλεγούν είναι πραγματικά αξιόλογες, ενώ σε μια πιο ρεαλιστική βάση εκείνες που τελικά καταλαμβάνουν τις θέσεις δεν είναι πάντα οι καλύτερες ή τουλάχιστον δεν είναι όλες καλές. Η Ποσόστωση λοιπόν δεν θεωρείται ούτε Ισότητα ούτε Αξιοκρατία. Με την ποσόστωση λοιπόν μειώνεται η πιθανότητα να υπάρχουν άνδρες το ίδιο καλοί ή και καλύτεροι από μια γυναίκα σε προσόντα, που δεν θα καταφέρουν να ενταχθούν σε ένα ψηφοδέλτιο, δηλαδή σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει ‘’ισοτιμία’’. Η ποσόστωση παραβιάζει τους νόμους της ισότητας ανδρών και γυναικών ως προς τη βούληση και τα δικαιώματα. Σε αυτό το ενδεχόμενο δεν είναι απαραίτητο να φέρει την ευθύνη ένα κόμμα για τους άνδρες υποψηφίους που δεν θα ενταχθούν σε ένα ψηφοδέλτιο, αλλά η ποσόστωση.
Είναι απορίας άξιο πώς νομικοί και συνταγματολόγοι δεν έχουν δει στα σοβαρά αυτή τη στρέβλωση, σε όλα τα παραπάνω, αλλά και στο σκέλος που δεν επιτρέπει η ποσόστωση σε κάποιον να ασκήσει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.
Για να επιστρέψουμε στις ωραίες Ελληνίδες μας, η γυναίκα πρέπει να επιλέγεται με βάση την ικανότητά της να εξυπηρετήσει καλύτερα τις ανάγκες μιας θέσης, να έχει ίσες ευκαιρίες για πρόσβαση σε μια θέση και ταυτόχρονα να μη στερεί αυτή την ισότητα από τους άντρες. Η αξιοκρατία προϋποθέτει την αξιολόγηση, όχι την κράτηση θέσεων με βάση το φύλο.
Η ποσόστωση δεν είναι το αναγκαίο εκείνο μέτρο που θα φέρει τις ικανές και σημαντικές γυναίκες κοντά στην πολιτική αν δεν διασφαλίζονται παράλληλα και οι συνθήκες της συμμετοχής τους. Φαντάζομαι ότι μια γυναίκα που ασχολείται με την πολιτική έχει λύσει όλα τα υπόλοιπα προσωπικά της θέματα και απολαμβάνει επαρκώς και επάξια την επιβράβευση του ρόλου της, της ΜΗΤΕΡΑΣ. Με ποιο κίνητρο να συμμετέχει στην πολιτική ζωή, όταν δεν λαμβάνει ουσιαστικά επιδόματα λοχείας, επιδόματα αδείας, όταν ο εργοδότης την αναγκάζει να διακόψει την άδεια λοχείας και να επιστρέψει στην δουλεία;
Οι γυναίκες χρειάζονται κίνητρα, βοήθεια, κατανόηση για να συνδυάζουν με επιτυχία και ισορροπία τους πολλαπλούς τους ρόλους. Η ποσόστωση είναι ένα τυφλό μέτρο. Βλέπει μόνο τους αριθμούς και ικανοποιείται μόνο με λίστες όπου ένα όνομα είναι ένας αριθμός.
Και για να φανεί πόσο υποκριτικό και πόσο μονόπαντα υστερικό είναι το μέτρο, δεν είναι κατανοητή αυτή η ευνοϊκή μεταχείριση των γυναικών έναντι άλλων ομάδων, που πραγματικά μειονεκτούν. Γιατί, δηλαδή να μην είναι υποχρεωτική η ποσόστωση σε άτομα με ειδικές ανάγκες; Ή, στην αντίθετη περίπτωση, για να βελτιωθεί η ποιότητα των εκλεγόμενων, γιατί να μην είναι υποχρεωτική, με ποσόστωση, η υποψηφιότητα Ολυμπιονικών, βραβευμένων επιστημόνων και λογοτεχνών, καλλιτεχνών, ηθοποιών, παρασημοφορημένων και απεξαρτημένων από ναρκωτικά;
Όπως έχει το δικαίωμα να αποφασίσει να κατέβει υποψήφια, έτσι έχει το δικαίωμα να αποφασίσει να μην είναι υποψήφια η Γυναίκα. Και κανείς αντιδημοκρατικός νόμος δεν μπορεί να της επιβάλλει το ένα ή το άλλο.
Φυσικά οι υποστηρικτές της ποσόστωσης δεν θα πρέπει να ομιλούν για υποαντιπροσώπευση, καθώς με ποσόστωση καταρτίζονται τα ψηφοδέλτια αλλά με ψήφο της Ελληνίδας και του Έλληνα οι γυναίκες είναι ελάχιστες στα βουλευτικά έδρανα. Μήπως τελικά η γυναίκα απέχει από την πολιτική ζωή της χώρας ή δεν θεωρεί ικανές τις υποψήφιες που την αντιπροσωπεύουν για να τις στηρίξει;
Η ποιότητα των εκλεγμένων στην Ελλάδα φθίνει με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια. Ανίκανοι πολιτικάντηδες, πολιτικοί απατεώνες, κλέφτες και διεφθαρμένοι, τυχοδιώκτες και ψυχικά διαταραγμένοι, αμόρφωτοι και ψεύτες γεμίζουν τη Βουλή και τις χιλιάδες θέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κι ανάμεσα σ αυτούς γυναίκες. Όλα αυτά τα μειονεκτήματα δεν είναι «προνόμια» κανενός φύλου. Και κανένα φύλο δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από το άλλο.
Όταν στο όνομα της ισότητας παραβιάζεται η αξιοκρατία, ή ποσόστωση είναι η ισότητα των αφελών.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΣΟΣΤΩΣΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΚΛΕΓΕΙΝ ΚΑΙ ΕΚΛΕΓΕΣΘΑΙ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΕ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ
Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδότης Ήλεκτρον
Επικεφαλής Κ.Υ.Μ.Α Ελληνισμού
Γ.Γ. Κόμματος ΠΑΤΡΙΔΑ Αφροδίτη Λατινοπούλου
