Όταν τον περασμένο αιώνα, δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ (Η Βορειοατλαντική Συμμαχία), οι συνθήκες που επικρατούσαν τότε στον κόσμο ήταν τελείως διαφορετικές από το σήμερα. Μόλις είχε λήξει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, είχαν διαμορφωθεί δύο πολύ ισχυροί πόλοι στρατιωτικής ισχύος, οι ΗΠΑ στη Δύση και η ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) στην Ανατολή. Η ατομική βόμβα ήταν τότε ο καθοριστικός παράγοντας για το τέλος του πολέμου αυτού και οι δύο βόμβες που χρησιμοποιήθηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ήταν αρκετές για να αναγκάσουν και τον τελευταίο από τους συμμάχους του «Άξονα», την Ιαπωνία (οι άλλοι δύο η Ιταλία το 1943 και η Γερμανία το 1944 είχαν ήδη υπογράψει το τέλος του πολέμου), να υπογράψει και αυτή την άνευ όρων παράδοση των όπλων.
Από τότε άρχισε ένας αγώνας εξοπλισμών και γιγάντωσης των δύο πόλεων Στρατιωτικής ισχύος, που χώρισε τον κόσμο σε Ανατολή και Δύση.
Η ΕΣΣΔ, με τον μπολσεβικισμό της, άρχισε να επεκτείνεται προς Δυσμάς, (στα κράτη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης και στα Βαλκάνια, που τα κατέστησε μέσω των κομμουνιστικών κομμάτων στις χώρες αυτές, δορυφόρα και αναπόσπαστα μέλη της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, που προσπαθούσε με κάθε τρόπο να επεκταθεί ακόμη περισσότερο. Η Ελλάδα έζησε εκείνη τη φρίκη του Συμμοριτοπολέμου (1946-1949) (όπως ονόμασε τον πόλεμο εκείνο ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών Ο.Η.Ε.), που ήταν ακόμη μια προσπάθεια της ΕΣΣΔ για επέκταση προς Δυσμάς και εξασφάλιση της παρουσίας της στη Μεσόγειο. Και αυτό έγινε αμέσως μόλις έληξε η ΙταλοΓερμανοΒουλγαρική κατοχή στην Ελλάδα. Αλλά η Ελλάδα άντεξε σ’ αυτή τη βία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ) και με τη βοήθεια της Μεγάλης Βρετανίας αρχικά και των ΗΠΑ στη συνέχεια κατόρθωσε να διατηρηθεί στο στρατόπεδο των Δυτικών ελεύθερων κρατών.
Τότε προέκυψε η ανάγκη ενός μεγάλου οργανισμού των Δυτικών χωρών για να μπορέσουν να ανασχέσουν την επεκτατική πολιτική της ΕΣΣΔ. Από την ανάγκη αυτή δημιουργήθηκε το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο, το ΝΑΤΟ, και η Ελλάδα και η Τουρκία έγιναν μέλη του το 1952.
Πράγματι το ΝΑΤΟ εξετέλεσε την αποστολή του και σταμάτησε οριστικά την παραπέρα επέκταση της Σοβιετικής Ένωσης, που σιγά-σιγά άρχισε να χάνει τη δυναμική και την αίγλη της και το 1989 αυτοδιαλύθηκε, ευτυχώς αναίμακτα, και τα κράτη που συγκροτούσαν την ΕΣΣΔ και τα δορυφόρα, απέκτησαν την ανεξαρτησία τους και προσπάθησαν να οργανώσουν τη ζωή τους, που ακόμη προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους, μετά την κατάρρευση της ουτοπίας του κομμουνιστικού παραδείσου και την παταγώδη αποτυχία της δημιουργίας του Σοβιετικού Πολίτη. Εδώ και 33 χρόνια ο επεκτατικός αυτός κίνδυνος του μπολσεβικισμού έχει εκλείψει οριστικά και η αποστολή του ΝΑΤΟ έχασε τη γενεσιουργό αιτία της δημιουργίας του.
Ποια είναι σήμερα η αποστολή του ΝΑΤΟ; Δεν έχει αντικείμενο η ύπαρξή του. Η Ιντέλιτζενς Σέρβις της Μεγάλης Βρετανίας (Ηνωμένου Βασιλείου) μια από τις ικανότερες μυστικές υπηρεσίες στον κόσμο, συνειδητοποίησε γρήγορα αυτή τη διαφοροποίηση του παγκόσμιου χάρτη και αμέσως μόλις έφυγε από την Ενωμένη Ευρώπη το Ηνωμένο Βασίλειο (γιατί η Μεγάλη Βρετανία δεν υπάρχει πλέον) δημιούργησε το A.UK.US. [Ειδική Συμμαχία Αυστραλίας (Α), Ηνωμένου Βασιλείου (UK) και Ηνωμένων Πολιτειών (US)], πέρα από το ΝΑΤΟ.
Κατάλαβε η πανέξυπνη αυτή υπηρεσία, ότι το γηρασμένο ΝΑΤΟ δεν μπορεί πλέον, όπως ήταν το καταστατικό του, να παίξει τον ρόλο για τον οποίο ιδρύθηκε και ήδη βρίσκεται σε αδιέξοδο με τον εκβιασμό που ασκεί ο Ερντογάν, για την είσοδο στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Η σημερινή πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί, δεν εξυπηρετείται από το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη οφείλει να βρει τρόπους που να ικανοποιούν τις δυνάμεις που ήδη έχουν δημιουργηθεί. Η Ενωμένη Ευρώπη σήμερα, είναι η δύναμη που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και πρέπει να αποκτήσει δική της αυτοδύναμη παρουσία και διπλωματική και στρατιωτική, γιατί αυτά τα δύο, Εξωτερική πολιτική και Στρατιωτική ισχύς είναι δίδυμες αδελφές. Οφείλει η Ενωμένη Ευρώπη να απαιτήσει δια του Ευρωκοινοβουλίου της και της Κομισιόν, να δημιουργεί συμμαχίες ως Ενωμένη Ευρώπη και όχι ως κάθε κράτος ξεχωριστά. Η Ενωμένη Ευρώπη έχει τη δυνατότητα να παίξει παγκόσμιο ηγεμονικό ρόλο στον παγκόσμιο χάρτη και να μην εκβιάζεται από τον κάθε Ερντογάν, που υποτίθεται ότι είναι μέλος της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, αλλά εκμεταλλεύεται την ύπαρξη ενός σημείο του Καταστατικού της συμμαχίας, που προβλέπει ομοφωνία των μελών της για την είσοδο νέου μέλους σε αυτήν και προβάλλει «βέτο» στην είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας αν δεν ικανοποιηθούν προσωπικές απαιτήσεις του Ερντογάν και όχι της Τουρκίας ως μέλους του ΝΑΤΟ.
Έτσι ολόκληρη η συμμαχία του ΝΑΤΟ, ένας τεράστιος κολοσσός στρατιωτικής ισχύος, εκβιάζεται από ένα άτομο-ηγέτη μιας χώρας μέλους της συμμαχίας, που δεν φρόντισε να έχει στο καταστατικό της μια δικλείδα ασφαλείας σε τέτοιες περιπτώσεις. Και εδώ έρχεται στο μυαλό μας ένας επιτάφιος λόγος του Ισοκράτους για τους νεκρούς Αθηναίους του «Κορινθιακού» πολέμου, πριν από 2.500 χρόνια περίπου, που τόνιζε σε ένα σημείο του λόγου του: «και συμμάχους έξωμεν ουχί βεβιασμένους, αλλά πεπεισμένους». Δηλαδή να κάνουμε συμμάχους όχι με τη βία, αλλά να είναι στη συμμαχία με τη θέλησή τους, γιατί πιστεύουν στην ωφελιμότητά της και όχι να εκμεταλλεύονται την αδυναμία της.
Για τους λόγους αυτούς οφείλει η Ενωμένη Ευρώπη να ορθώσει το τεράστιο ανάστημά της και να δημιουργήσει συμμαχίες, πέρα από το ΝΑΤΟ, όπως έκανε το Ηνωμένο Βασίλειο με το AUKUS και να συμμαχήσει, αν θέλει, με το ΝΑΤΟ ή το AUKUS, ή οποιονδήποτε άλλον, ως Ενωμένη Ευρώπη και όχι το κάθε κράτος της ξεχωριστά. Δεν μπορεί να παρουσιάζεται η Ευρώπη άλλοτε ως ενιαίο νομικό πρόσωπο και άλλοτε ως σκορποχώρι. Ήδη τα κράτη-μέλη της Ενωμένης Ευρώπης αποτελούν αυθύπαρκτο νομικό πρόσωπο και δεν μπορεί, άλλα μέλη της να είναι στο γηρασμένο και ουσιαστικά «εγκεφαλικά νεκρό» ΝΑΤΟ και άλλα να μην είναι. Απαιτείται ανανέωση και η Ευρώπη να επιβάλει την παρουσία της στον Παγκόσμιο χάρτη, διατηρώντας πάντα την ενότητα των μελών της στις εξωτερικές της σχέσεις με τα κράτη του πλανήτη Γη, χωρίς να εκβιάζει ή να εκβιάζεται από κανέναν.
Σήμερα το ΝΑΤΟ δεν έχει νόημα για την Ενωμένη Ευρώπη. Αυτό ήταν ανάγκη του περασμένου αιώνα. Σήμερα ανατέλλει το άστρο της Ενωμένης Ευρώπης και οφείλουν όλα τα μέλη της να τροφοδοτήσουν με τη λάμψη τους αυτό το άστρο για να μεσουρανήσει και να φωτίσει ολόκληρο τον κόσμο. Το ΝΑΤΟ είναι το παρελθόν. Το παρόν και το μέλλον είναι η Ενωμένη Ευρώπη που έχει τις δυνατότητες να φωτοδοτήσει την ανθρωπότητα, για άλλη μια φορά στην Ιστορία.
Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδότης Ηλεκτρον
Επικεφαλής Κ.Υ.Μ.Α. Ελληνισμού
Κίνημα Υπέρ Μνήμης Αξιών Ελληνισμού (Κ.Υ.Μ.Α)
