Πολύς θόρυβος ξέσπασε με τη θέση που πήρε ο Έλληνας ( ; ) Ευρωβουλευτής κ. Παπαδημούλης και Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υποστηρίζοντας ότι δεν πρέπει να χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση η κατασκευή και η ολοκλήρωση του φράχτη στον Έβρο, η έναρξη του οποίου είχε ξεκινήσει από το 2020. Γιατί άραγε ο κ. Παπαδημούλης παρότρυνε το Ευρωκοινοβούλιο να μην ψηφίσει το αίτημα της Ελλάδας για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση του φράχτη στα μοναδικά χερσαία σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, που είναι και τα μοναδικά χερσαία σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης με την Τουρκία στον Έβρο; Τι πρυτάνευσε στην απόφαση αυτή του κ. Παπαδημούλη, ώστε να τον ωθήσει σ’ αυτήν την, ομολογουμένως, ανθελληνική πρόταση; Για να μπορέσουμε να δώσουμε μια απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, θα πρέπει να γνωρίσουμε καλύτερα τον άνθρωπο Παπαδημούλη και τις καταβολές του για να δούμε τι τον οδήγησε σ’ αυτή του την απόφαση. Ο κ. Παπαδημούλης προέρχεται από τη μήτρα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ Εσωτερικού, όπως είχε διασπασθεί το ΚΚΕ στα τελευταία χρόνια του στρατιωτικού καθεστώτος – ΚΚΕ Εξωτερικού και ΚΚΕ Εσωτερικού) και συνέχισε και μετά τη μεταπολίτευση του 1974 για αρκετά χρόνια. Συνεπώς ο κ. Παπαδημούλης είχε υποστεί την κομμουνιστική κατήχηση και είχε πάθει την κομμουνιστική διαφοροποίηση. Και έλεγε ο μεγάλος μας λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης σε ομιλία του στην Καλαμάτα το 1948, η οποία εκδόθηκε σε φυλλάδιο, ότι: «Όταν ένας κατηχούμενος πάθει την κομμουνιστική διαφοροποίηση είναι πια ώριμος να προδώσει τον τόπο του, τους δικούς του, τους φίλους του, τους γονείς του, κάθε τι που είναι δεμένο με την καρδιά και με το αίσθημα του ανθρώπου. Τότε πια δεν έχει βούληση για να θέλει. Άλλος θέλει για λογαριασμό του. Αυτός απλώς εκτελεί. Δεν έχει δικαίωμα να σκέφτεται και να αποφασίζει. Η σκέψη και ο στοχασμός είναι δικαιώματα του κόμματος. Το Κόμμα είναι ο εγκέφαλος και η καρδιά της νέας φυλής των ανθρώπων του κομμουνισμού. Δεν υπάρχουν Έλληνες κομμουνιστές. Όταν κανείς γίνει συνειδητός κομμουνιστής παύει να είναι Έλληνας. Γι’ αυτό και το κόμμα λέγεται Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδος και όχι Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα». Αυτά έλεγε ο μεγάλος μας λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης, που δεν ήταν κάποιος «ακροδεξιός» αλλά ένας στοχαστής και ρεαλιστής και παρουσίαζε την πραγματικότητα.
Ο κ. Παπαδημούλης βρίσκεται σήμερα στο Ευρωκοινοβούλιο εκπροσωπώντας την Ελλάδα πρωτίστως, γιατί εξελέγη με ψήφους Ελλήνων πολιτών και κατόπιν το κόμμα του «ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ. ΕΛΛΗΝΕΣ». Αλλά φαίνεται ότι ξύπνησε μέσα του η κομμουνιστική ουτοπία που οραματίζεται έναν κόσμο χωρίς σύνορα και αποφάσισε να ταχθεί κατά των συμφερόντων της πατρίδας του, γιατί η οριοθέτηση και προστασία της Πατρώας γης δεν είναι στα οράματα και τις επιδιώξεις του κομμουνισμού.
Καίτοι πολλές μεταλλάξεις μεσολάβησαν από το ΚΚΕ Εσωτερικού, μέχρι σήμερα, στο χώρο της αριστεροφροσύνης, ο κ. Παπαδημούλης δεν ξέχασε εκείνη την αρχική καθοδήγηση που διαφοροποιεί τον άνθρωπο και νεκρώνει μέσα του κάθε πνευματικό δεσμό που συνδέει τα άτομα ενός Έθνους.
Η λέξη Έθνος και το επίθετο Εθνικός έχουν διαγραφεί από το λεξιλόγιο της αριστεροφροσύνης και αποκαλύπτεται έτσι το πραγματικό ιδεολογικό περιεχόμενο του κόμματος «ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ».
Η εμμονή στην ουτοπία του κομμουνισμού του περασμένου αιώνα αποξενώνει από την πραγματικότητα και τον ρεαλισμό του σήμερα και αποτελεί τροχοπέδη στην πρόοδο κι ας προσπαθούν να επιβάλουν το επίθετο «προοδευτικός» στο κόμμα τους, όλως αυθαιρέτως, γιατί η οπισθοδρόμηση και ο μηδενισμός δεν μπορεί να θεωρείται πρόοδος.
Πρόοδος είναι η δημιουργία, οι καινοτόμες ιδέες, εκείνες που κινητοποιούν τα ανθρώπινα αισθήματα της καρδιάς και του νου, εκείνες που καλυτερεύουν τη ζωή και δεν τη γυρίζουν πίσω στο παρελθόν. Εκείνες που συνδυάζουν το όραμα με την πραγματικότητα, την ουτοπία με τον ρεαλισμό της εποχής.
Ο φράχτης στον Έβρο αποδεικνύεται ότι λειτουργεί αποτρεπτικά για τους επιχειρούντες να εισέλθουν παράνομα σε χώρα της Ευρώπης, την Ελλάδα και οφείλει η Ευρώπη να χρηματοδοτήσει την ολοκλήρωσή του, για να ασφαλίσει τα χερσαία σύνορά της στον χώρο της Ελλάδος, προς όφελος και της Ελλάδος και της Ευρώπης, γιατί η Ελλάδα υπήρξε πάντοτε στην ιστορία η ασπίδα προστασίας της Ευρώπης από την Ανατολή.
Ο φράχτης αυτός συμβάλλει αποτελεσματικά στην ανακοπή του μεταναστευτικού κύματος και εξασφαλίσει οικονομία δυνάμεων και μέσων που απαιτούνται για τη φύλαξη των συνόρων. Και αυτή την υποχρέωση της Ευρώπης ο κ. Παπαδημούλης προσπάθησε να αποτρέψει με την ενέργειά του στο Ευρωκοινοβούλιο. Μένει κάποιος εκστατικός μπροστά στο κατάντημα Έλληνα (;) Ευρωβουλευτή να προτάξει τα προσωπικά του αισθήματα σε βάρος των συμφερόντων των Ελλήνων και της Ελλάδας, που αφορούν στην ασφάλεια της χώρας από την απειλή της Ανατολής;
Το «όχι» Παπαδημούλη, ήταν μια άκρως ατυχής ενέργεια του Έλληνα Ευρωβουλευτή, που φανερώνει την ιδεολογική σύγχυση στον χώρο της αριστεροφροσύνης, όπως την εκφράζει ο «ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ». Γιατί μόνο «προοδευτική» δεν είναι η όποια συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόοδος δεν είναι η αριστεροφροσύνη, γιατί αυτή οδηγεί στη μεγάλη ουτοπία του περασμένου αιώνα του κομμουνιστικού παραδείσου, που έχει αμετάκλητα καταδικαστεί από την ιστορία σε παγκόσμιο επίπεδο. Αλλού πρέπει να αναζητηθεί η πρόοδος. Ο κάθε ένας ας χρησιμοποιήσει τη λογική του και θα βρει τα μονοπάτια που οδηγούν στην πρόοδο και την ευημερία για να συντελείται η εναλλαγή των γενεών με ασφάλεια στον χώρο της πατρώας γης.
Τάσος Συμιγδαλάς
Εκδότης Ήλεκτρον
Επικεφαλής Κ.Υ.Μ.Α Ελληνισμού
Γ.Γ.ΠΑΤΡΙΔΑ Αφροδίτη Λατινοπούλου
